Πυκνώνουν και πάλι οι κατά παραγγελία δημοσκοπήσεις από τους εταίρους του δικομματισμού. Σαν απορρυπαντικά διαφημίζονται δεόντως, πριν από την επεξεργασία των απαντήσεων των ερωτηθέντων και συχνά ...διαρρέουν κάποια αποτελέσματα λίγο πριν την επίσημη ανακοίνωσή τους. Ετσι, για να υπάρχει σασπένς. Με το αζημίωτο, βέβαια. Οσο αλήθεια είναι το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν απλά τις υπάρχουσες τάσεις και πάντα υπάρχει η πιθανότητα του στατιστικού λάθους, άλλο τόσο πρέπει να εκλάβουμε ως δεδομένο, ότι μπορούν να καθοδηγηθούν οι συμμετέχοντες στη διαδικασία αυτή με κατάλληλα διαμορφωμένες ερωτήσεις. Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα. Αν τεθεί η ερώτηση «σας αρέσουν τα χόρτα και οι σαλάτες» και το 80% απαντήσει θετικά, τότε θα μπορούσαμε να βγάλουμε ως συμπέρασμα ότι το ποσοστό αυτό είναι χορτοφάγοι; Ασφαλώς όχι. Την τελευταία δεκαετία, όπου το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής του τόπου είναι η διαπλοκή, η αναξιοκρατία, η διγλωσσία, η καθεστωτική αντίληψη και μια σειρά παρεμφερή χαρακτηριστικά που οδηγούν με γοργούς ρυθμούς στην απαξίωση της πολιτικής και τη δημιουργία ενός αμερικανικού μοντέλου, όπου θα συμμετέχει στα κοινά μια μικρή μειοψηφία πολιτών, για να κάνουν καλύτερα τη δουλιά τους τα απολυταρχικά κόμματα του δικομματισμού, ο ιός της παρακμής έχει εισχωρήσει ακόμα και σε πεδία που θα έπρεπε να είχαν παραμείνει ανεπηρέαστα. Οπως λ.χ. οι επιστήμες. Τι σημαίνει άραγε «ποιον θεωρείτε καταλληλότερο πρωθυπουργό» προτείνοντας ως εναλλακτικές λύσεις το δίδυμο Σημίτη - Καραμανλή; Ο πρώτος είναι εφτά χρόνια πρωθυπουργός, ο άλλος είναι βουλευτής. Πώς μπορούν να συγκριθούν δυο ανόμοια μεγέθη; Γιατί οι σύγχρονοι Γκεμπελίσκοι δε θέτουν ερωτήματα του τύπου «μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας ο Σημίτης;», τότε να βλέπαμε τι απαντήσεις θα δίνονταν. Ετσι φτάσαμε στο σημείο ο απλός με τη σοφία που τον διακρίνει να κολλήσει ένα ακόμα «παρατσούκλι» στον πρωθυπουργό. Το «καταλληλότερος». Κι αν το ζήτημα ήταν αυτό δε θα μας απασχολούσε. Ομως ήδη έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων προσπαθούν να καναλιζάρουν τη λαϊκή βούληση αντάμα με τα ΜΜΕ. Το φαινόμενο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την όποια δημοκρατία μας, για να διαχειρίζονται εν λευκώ παρόμοιες υποθέσεις ιδιωτικές εταιρίες με συγκεκριμένα συμφέροντα, έστω κι αν είναι ενδεδυμένες με το φερετζέ της επιστημοσύνης.