Η ομολογία ήταν αποκαλυπτική, όσο και κυνική. Πολύ περισσότερο, γιατί προέρχεται από το στόμα του υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ και, επίσης, γιατί συμπεριλαμβάνεται στην επίσημη κατάθεσή του στην Επιτροπή Στρατιωτική Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας. Δήλωσε συγκεκριμένα και κατά λέξη ο υπουργός του Τζ. Μπους:«Η Συμμαχία δεν ενήργησε στο Ιράκ, επειδή ανακαλύψαμε νέες δραματικές αποδείξεις για την απόκτηση από το Ιράκ όπλων μαζικής καταστροφής. Ενεργήσαμε επειδή βλέπαμε τις αποδείξεις που υπήρχαν μέσα από ένα νέο πρίσμα. Μέσα από το πρίσμα της εμπειρίας που ζήσαμε στις 11 Σεπτέμβρη του 2001».

Με άλλα λόγια, τα όσα έλεγαν δυόμισι χρόνια τώρα ο Λευκός Οίκος και η αμερικανική ηγεσία γενικότερα ήταν ψέματα. Ψέματα ήταν, επίσης, οι λόγοι, τους οποίους επικαλέστηκαν για να κάνουν τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ. Αντίθετα, δικαιώνονται όλοι όσοι από την αρχή κατάγγειλαν, ότι ο πόλεμος είναι εξ ολοκλήρου άδικος και ιμπεριαλιστικός. Οσοι καταδίκασαν απερίφραστα και κατηγορηματικά τη στάση των ΗΠΑ και όλων όσοι συμπαρατάχτηκαν μαζί τους, ως διεθνείς τρομοκράτες και απροκάλυπτους καταπατητές της διεθνούς έννομης τάξης.

Αναπόφευκτα είναι ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα: Τι λένε και τι κάνουν τώρα η ελληνική κυβέρνηση, η οποία παρείχε όλες όσες διευκολύνσεις ζήτησαν οι Αμερικανοί τρομοκράτες; Τι λένε και τι κάνουν τώρα οι ηγεσίες της Γαλλίας και της Γερμανίας, οι οποίες υποτίθεται πως ήταν ενάντια στον πόλεμο;