Σχεδόν για 8 δεκαετίες η εργατική τάξη της Ρωσίας, στα πλαίσια της Σοβιετικής Ενωσης λειτουργούσε σαν «παγοθραυστικό» στον τομέα των κοινωνικών κατακτήσεων, ανοίγοντας το δρόμο για τους εργαζόμενους όχι μόνο στις υπόλοιπες χώρες που προσχωρούσαν στο σοσιαλιστικό δρόμο ανάπτυξης, αλλά, σε ένα σημαντικό βαθμό, ωφελώντας και τους εργαζόμενους στις καπιταλιστικές χώρες, να διεκδικήσουν και να αποσπάσουν και αυτοί σημαντικές κατακτήσεις.
Σήμερα, η κατάσταση έχει ανατραπεί! Η εργατική τάξη της Ρωσίας, μέσα στις συνθήκες του καπιταλισμού, έρχεται αντιμέτωπη με όλα εκείνα τα προβλήματα που ταλανίζουν τους εργάτες όλου του υπόλοιπου καπιταλιστικού κόσμου: την εκμετάλλευση, την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της εργατικής στέγης, την αφαίρεση ιστορικών κατακτήσεων, όπως το 8ωρο και η Κοινωνική Ασφάλιση κ.ά. Για να «συλλάβουμε» το μέγεθος της «οπισθοχώρησης» δεν πρέπει να συγκρίνουμε με τον υπόλοιπο καπιταλιστικό κόσμο, αλλά με την κατάσταση που υπήρχε επί ΕΣΣΔ. Ετσι, για παράδειγμα, αξίζει να σκεφτούμε ότι σε μια χώρα όπου πριν 15 χρόνια δεν υπήρχε ανεργία, σήμερα υπάρχουν 6-7 εκατομμύρια άνεργοι, περίπου το 10%, ενώ με ορισμένες άλλες εκτιμήσεις ένα άλλο 10% του εργατικού δυναμικού βρίσκεται σε κατάσταση «λανθάνουσας» ανεργίας, δηλαδή τυπικά έχει εργασία, αλλά στην πραγματικότητα είναι σε «υποχρεωτική άδεια», ή για μήνες δεν πληρώνεται για την εργασία του!
Ο «Ρ» έχει γράψει και θα συνεχίσει να παρουσιάζει αυτές τις εξελίξεις, αλλά και τη δύσκολη προσπάθεια ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος. Πρωτοπόρο ρόλο σ' αυτές τις εξελίξεις παίζουν οι Ρώσοι κομμουνιστές. Για τη σημερινή κατάσταση και τα προβλήματα της ρωσικής εργατικής τάξης, αλλά και την προσπάθεια ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος και τις δυσκολίες που αυτή συναντά, θα παρουσιάσουμε σταδιακά τις απόψεις των: