Βέβαια, δεν είναι πρωτοφανές φαινόμενο ο τέτοιος προσανατολισμός της έρευνας του Κογκρέσου. Πάμπολλα είναι τα ανάλογα παραδείγματα και, μάλιστα, σε εξίσου ή και ακόμη περισσότερο «καυτές» υποθέσεις. Παράδειγμα, η αντίστοιχη έρευνα για τη δολοφονία του Τζ. Φ. Κένεντι είχε γίνει μόνο και μόνο για να στοιχειοθετήσει την ενοχή του Λι Χ. Οσβαλντ, παρά τα πολλά και διάφορα στοιχεία που έδειχναν προς διαφορετικές κατευθύνσεις και τα ακόμη περισσότερα ερωτήματα.

Αλλωστε, την περίοδο αυτή γινόμαστε μάρτυρες μιας αντίστοιχης υπόθεσης και στη δική μας χώρα. Τόσο στην περίοδο της αστυνομικής έρευνας της υπόθεσης «17 Νοέμβρη», όσο και στη μέχρι σήμερα δικαστική διερεύνησή της, δεν υπάρχει η παραμικρή, ουσιαστική προσπάθεια να δοθούν απαντήσεις σε σοβαρά και κρίσιμα ερωτήματα, σχετικά με μια σειρά απαραίτητες για την εγκληματική δράση της οργάνωσης προϋποθέσεις (πληροφόρηση, εκπαίδευση, κλπ.). Δεν υπάρχει η παραμικρή ουσιαστική έρευνα στην κατεύθυνση των ενδεχομένων διασυνδέσεων της «17Ν», οι οποίες της εξασφάλιζαν τις προαναφερόμενες ή και άλλες προϋποθέσεις.

Νομίζουμε, πως οι λόγοι είναι προφανείς και, πάντως, δεν οφείλονται ούτε σε άγνοια των όποιων διωκτικών αρχών, ούτε στις όποιες άλλες αδυναμίες και ελλείψεις τους.