Η «ανταγωνιστικότητα» και η «παραγωγικότητα» είναι η κοινή στέγη, κάτω από την οποία συγκεντρώνονται όλα τα αντεργατικά μέτρα που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της. Απολύσεις, μείωση των εισοδημάτων, κατάργηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων «νομιμοποιούνται» από την ανάγκη ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων.

Κάτω από την ίδια στέγη, βρίσκουν προστασία και σιγουριά οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, το μεγάλο κεφάλαιο, που αισθάνονται ότι τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει στην πορεία τους για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη. Εστω και αν αυτά τα κέρδη στηρίζονται στην απόλυση εκατομμυρίων εργαζομένων.

Το τελευταίο παράδειγμα έρχεται από τη «Siemens». Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας, Χάινριχ φον Πίρερ, ανακοίνωσε την περασμένη Τετάρτη ότι «δεδομένης της παρατεταμένης εξασθένησης της αγοράς κινητής τηλεφωνίας, η "Siemens" σκοπεύει να εφαρμόσει μέτρα για την αύξηση της παραγωγικότητάς της. Πρώτο μέτρο είναι η απόλυση 2.300 εργαζομένων».

Στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αλλά και την κατάκτηση μεγαλύτερων μεριδίων στην αγορά, οι «ανταγωνίστριες» εταιρίες έχουν ριχτεί σε έναν αγώνα δρόμου, όπου κερδίζει αυτός που κάνει τις περισσότερες απολύσεις. Με τις τελευταίες απολύσεις, η «Siemens» απάντησε στους «ανταγωνιστές» της. Στη γαλλική «Alcatel», η οποία είχε απολύσει τον περασμένο Μάρτη 30.000 εργαζόμενους και τη σουηδική «Ericsson», η οποία μέσα σε ένα χρόνο απέλυσε 50.000 εργαζόμενους. Η φινλανδική «Nokia», με το μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, είχε προηγηθεί, αφού κατά τη διάρκεια του 2002 απέλυσε περίπου 30.000 εργαζόμενους.

Αναμένεται τώρα, μετά την ανακοίνωση της γερμανικής εταιρίας, ένας νέος γύρος απολύσεων σε όλες τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας. Αυτή είναι η «ανταγωνιστικότητα».