ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΑΓΚΥΡΑ-ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

«Δεν πιστεύω ότι οι ΗΠΑ θα επιτρέψουν στο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν/Κουρδικό Κογκρέσο Ελευθερίας και Δημοκρατίας (PKK/KADEK) να ανασυγκροτηθεί. Πάντως, το PKK έχει κατά το μεγαλύτερο τμήμα του παραλύσει». Οι εκτιμήσεις αυτές ανήκουν στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Focus» της Γερμανίας, όπου πραγματοποιούσε - και χτες - επίσημη επίσκεψη ο Τούρκος πρωθυπουργός. Η συγκυρία αφήνει ελάχιστες αμφιβολίες ότι το κουρδικό ζήτημα βρίσκεται σε τροχιά πλήρους αναζωπύρωσης: Το KADEK ξεκαθάρισε ότι η (μονομερής) εκεχειρία που είχε κηρύξει μετά την απαγωγή και την υπαγωγή σε δίκη του ηγέτη του, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, πριν από τέσσερα χρόνια δεν ισχύει πλέον, ενώ ο πάντοτε έγκλειστος στο Ιμραλι Οτσαλάν προειδοποίησε χτες (στο πλαίσιο της πάγιας προσπάθειάς του να «πείσει» την Αγκυρα να διαπραγματευτεί με την παράταξή του) ότι οι Αμερικανοί «ευνοούν το διχασμό της Τουρκίας».

Ο Ερντογάν, ο οποίος, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχει συμφωνήσει πλήρως και διαπραγματεύεται τις τεχνικές λεπτομέρειες της αποστολής τουρκικού συντάγματος στο Ιράκ για να συνδράμει την αμερικανοβρετανική κατοχή, δηλώνει πως πιστεύει ότι οι ΗΠΑ «θέλουν να εξολοθρεύσουν τις τρομοκρατικές οργανώσεις», αφού, όπως λέει, «αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, όλες οι χώρες θα βασίζονταν στις δυνάμεις τους για την ασφάλειά τους». Είναι δύσκολο να πει κανείς με σιγουριά αν ο Ερντογάν κάνει ένα σαρδόνιο αστείο ή αν υπεραπλουστεύει, όπως επίσης είναι δύσκολο να εκτιμηθούν οι πραγματικές προθέσεις των Αμερικανών. Για πόσο θα μπορεί η κυβέρνηση Μπους να στηρίζει το εν πολλοίς αυτόνομο (κι αύριο ομοσπονδιακό - ίσως) κουρδικό κρατίδιο στο Ιράκ και μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, στο κουρδικό έδαφος, να συναινεί στη συνέχιση της σφαγής των ομοεθνών τους; Πώς θα καταστεί δυνατή η τουρκική στρατιωτική παρουσία -έστω και «σε μη μάχιμο ρόλο», όπως επιμένει να διατυμπανίζει ο Ερντογάν - στο Ιράκ;

Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο ίδιο το Ιράκ είναι, κατά την άποψη του γνωστού Τούρκου δημοσιογράφου Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, το κλειδί. Ο ρόλος του τουρκικού στρατού στο Ιράκ και το πόσο καλά θα τον εκπληρώσει, αλλά και η κατάσταση στην υπό κατοχή χώρα, ανέφερε, θα κρίνουν τις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, τον ισλαμικό κόσμο και την Ευρώπη. Ο Μπιράντ δεν τρέφει αυταπάτες: «Είναι ένας εξαιρετικά επικίνδυνος ρόλος», σχολιάζει.

Οι διαδηλώσεις με αφορμή τη Μέρα της Ειρήνης, που σημαδεύτηκαν από αψιμαχίες, στην Αγκυρα όσο και στο Ντιάρμπακιρ, αποτελούν μάλλον απλώς το προανάκρουσμα: Μία εκπρόσωπος του KADEK προέβλεψε «συγκρούσεις χαμηλής έντασης», αν και απέφυγε να πει αν αυτές θα κλιμακωθούν σε εκτεταμένες επιχειρήσεις.

Οσο για την υπαγορευθείσα από τους Αμερικανούς - και πωληθείσα στους Ευρωπαίους ως δείγμα ...εκδημοκρατισμού της Τουρκίας στο πλαίσιο της προσπάθειας ένταξής της στην ΕΕ, τη «στήριξη» της οποίας υποσχέθηκε στον Ερντογάν (χωρίς μάλλον να το πολυπιστεύει) ο Γκέρχαρντ Σρέντερ - «μερική αμνηστία» που πρόσφερε το τουρκικό Κοινοβούλιο στους Κούρδους, ερμηνεύτηκε από πλευράς αυτονομιστών ως κακόγουστο αστείο.