«Πρώτο, τους χρωστάτε, δε σας χρωστάνε. Κάθε αύξηση που τους "παρέχετε" είναι φραγκοδίφραγκα σε σχέση με όσα τους οφείλετε. Ελάτε τώρα, μην κοροϊδευόμαστε. Αυτά δεν είναι μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι φιλοδωρήματα προς άγραν ψήφων. Και η αξία τους δεν καλύπτει καν τον τόκο μιας υπερημερίας. Δεύτερο, χωρίς τον ιδρώτα και την εργασία τους δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε αγαθά, ούτε ανάπτυξη, ούτε οικονομία, ούτε ...πολιτικοί. Οι μισθοί σας και τα μεγαλεία σας χρηματοδοτούνται από τις τσέπες τους. Τρίτο, αντί λοιπόν να τους ευγνωμονείτε, τους λοιδορείτε. Τα ξεχάσατε; H απεργία είναι εκβιασμός, η κινητοποίηση απειλή και η διεκδίκηση υποβολιμαία και κομματική. Και τέταρτο, παροχή σημαίνει πως ανοίγω το πορτοφόλι μου, χαριστικώς και φιλανθρωπικώς. Μα, αν κάποιος εξακολουθεί έπειτα από τόσες στερήσεις και ύστερα από τόνους εργατικού αίματος, να είναι φιλάνθρωπος, είναι αυτοί. Αυτοί, που με γαϊδουρινή υπομονή, εξακολουθούν να σας ψηφίζουν. Μεταξύ σας θα τους λέτε και αλλιώς. Κερατοδαρμένους!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».