«Πριν λίγες μέρες δημοσιεύτηκαν τα στοιχεία για τις 350 μεγαλύτερες και κερδοφόρες φυσικά επιχειρήσεις της χώρας. Προκύπτει ότι κάθε μέρα 350 οικογένειες, αυτό που στη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη αποκαλούσατε "μεγάλο κεφάλαιο", απομυζούν κάθε μέρα κέρδη 50.000 ευρώ. Αν δεν ήσασταν με την πλευρά που απομυζά καθημερινώς 50.000 ευρώ και ήσασταν με την άλλη πλευρά, που πασχίζει για το μεροκάματο, που ζει με 22 ευρώ μεροκάματο, όπως ο εργάτης, ή με 6,5 ευρώ, όπως ο συνταξιούχος αγρότης, και ερχόταν ένας πρωθυπουργός και σας έδινε αύξηση 1 ευρώ, θα μιλούσατε για κοινωνική δικαιοσύνη ή για ψίχουλα;».

Αυτό ήταν το ερώτημα του «Ρ» προς τον πρωθυπουργό στη συνέντευξη της Θεσσαλονίκης. Η απάντηση, δε, του κ. Σημίτη ήταν αφ' ενός απολαυστική, αφ' ετέρου αποκαλυπτική. Ετσι, και μετά την αρχική του αμηχανία, είπε ότι αυτή η εικόνα για την Ελλάδα είναι «απλουστευτική», «υπερβολική» και «άσχετη προς την πραγματικότητα»! Ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι μεταξύ αυτών των κερδοφόρων επιχειρήσεων υπάρχουν και άλλες όπως... η Εθνική Τράπεζα και επομένως δεν κερδίζει μια οικογένεια, αλλά «χιλιάδες μέτοχοι»...

Αποκαλυπτικό, όμως, ήταν το ακόλουθο απόσπασμα της απάντησής του: «Θέλετε να επανέλθουμε στο πρότυπο εκείνο το οποίο εφαρμόστηκε σε άλλες χώρες» είπε ο κ. Σημίτης (που για μια ακόμα φορά δεν μπόρεσε να κρύψει την αντικομμουνιστική «αλλεργία» του) και συνέχισε δίνοντας πλήρως το... σοσιαλιστικό στίγμα της κυβέρνησης: «Κακώς οι επιχειρήσεις έχουν κέρδη; Είμαστε ιδιωτική οικονομία. Και στην ιδιωτική οικονομία πρέπει οι επιχειρήσεις να έχουν κέρδη (...) ο μοχλός είναι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Θα τις καταργήσουμε; Δε συμφωνώ μαζί σας και αυτή είναι μια υπερβολική απλοποίηση που δεν ανταποκρίνεται στα πράγματα», ήταν τα λόγια του.

Τα συμπεράσματα δικά σας...