Απόψε στις 10.30, κλείνουν τρία χρόνια από τη νύχτα που το ναυάγιο του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» έπνιξε 80 ανθρώπους, βουλιάζοντας στο πένθος ολόκληρα νησιά, συνολικά το πανελλήνιο. Τα στοιχεία που ήρθαν στην επιφάνεια, από εκείνη τη νύχτα μέχρι και σήμερα, βοούν ότι οι 80 άνθρωποι έπεσαν θύματα της εφοπλιστικής ασυδοσίας, του κυνηγητού του υπερκέρδους από τους ακτοπλόους εφοπλιστές, του πεπαλαιωμένου ακτοπλοϊκού στόλου, του βρώμικου «πάρε - δώσε» των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με το εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Στοιχεία που ουδόλως συγκίνησαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν και ακόμα ηχούν στα αυτιά των συγγενών των θυμάτων, αλλά και συνολικά του ελληνικού λαού, τα λόγια του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο», «οι ευθύνες θα αποδοθούν όσο ψηλά και αν βρίσκονται». Η αισχρή δημαγωγία του Κ. Σημίτη δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Η κυβέρνηση πιστή στο δόγμα «όλα για τους εφοπλιστές», επιχείρησε το «κουκούλωμα» του εγκλήματος, από την πρώτη στιγμή. Αυτό μαρτυρούν, η άρνησή της στη Βουλή για τη σύσταση ειδικής εξεταστικής επιτροπής λίγες μέρες μετά το ναυάγιο, το πόρισμα των πραγματογνωμόνων που εκδόθηκε στις 25 Σεπτέμβρη 2001, ένα χρόνο μετά το ναυάγιο, που «έβγαλε λάδι» τους πάντες εκτός από το πλήρωμα, αλλά και το πόρισμα του Α' Ανακριτικού Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων (ΑΣΝΑ). Το πόρισμα δηλαδή που εκδόθηκε στις 17 Ιούλη 2003, τρία περίπου χρόνια μετά, με το οποίο η κυβερνητική πλειοψηφία του Συμβουλίου, αφού βρήκε τους ενόχους αποκλειστικά και μόνο σε τέσσερα μέλη του πληρώματος, παραλίγο να ζητήσει και τα «ρέστα» από τους νεκρούς.

Είναι πλέον βεβαιωμένο ότι το πλοίο, όπως αποκαλύφθηκε από τα σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ στις 22 Ιούλη 2003, ταξίδευε με ληγμένα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας! Για την ακρίβεια, η ισχύς του Πιστοποιητικού Ασφαλείας Νο 333/20.7.000, που είχε εκδοθεί από τον Κλάδο Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων (ΚΕΕΠ) του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είχε λήξει στις 17 Αυγούστου 2000. Μετά από 39 μέρες, το πλοίο έπεσε στα βράχια της Πάρου.

Ταξίδευε με προσωρινό πιστοποιητικό του Διεθνούς Κώδικα Διαχείρισης για την Ασφαλή λειτουργία των Πλοίων (Κώδικας ISM). Το πιστοποιητικό αυτό έληγε στις 22 Σεπτέμβρη 2000, δηλαδή 4 μέρες πριν το ναυάγιο. Και όμως, στις 22 Σεπτέμβρη, ο ΚΕΕΠ παρατείνει την ισχύ του Πιστοποιητικού μέχρι 20 Νοέμβρη 2000!

Επιπλέον, ήταν γνωστό στην εταιρία και τους «αρμοδίους» ότι το πλοίο είχε σοβαρά προβλήματα στα ελικοφόρα συστήματά του. Το γεγονός αυτό αποκτά ιδιαίτερη σπουδαιότητα, αν προστεθεί ότι οι δύτες πραγματογνώμονες βρήκαν πως από τη δεξιά έλικα είχε αποκολληθεί ένα φτερό, το οποίο ουδέποτε... βρέθηκε. Για τους λόγους της αποκόλλησης, τον πιθανό χρόνο που έγινε, δηλαδή την πιθανότητα το φτερό να αποκολλήθηκε πριν την πρόσκρουση, δεν έγινε καμία έρευνα.

Από τα στοιχεία της δικογραφίας και τις καταθέσεις - στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα μόνο τα δύο ταξικά ναυτεργατικά σωματεία - προκύπτει σοβαρό πρόβλημα στα πτερύγια ευστάθειας (stapilizer fin), στα σωστικά του μέσα, στις ηλεκτρογεννήτριες, αλλά, όπως προκύπτει από τις καταθέσεις πλοιάρχου και δόκιμου πλοιάρχου, και στο σύστημα των υδατοστεγών θυρών.

Ομως δεν είναι μόνο το «κουκούλωμα» των φονιάδων. Είναι και το γεγονός ότι η κυβέρνηση και η ΝΔ αξιοποίησαν την τραγωδία και από κοινού επέσπευσαν κατά δύο χρόνια την εφαρμογή του εκτρωματικού κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που «έσπασε» το καμποτάζ και μετέτρεψε τις ελληνικές θάλασσες σε ελεύθερο πεδίο δράσης του φονικού εφοπλιστικού κεφαλαίου! Επιτάχυναν δηλαδή τις διαδικασίες της πλήρους απελευθέρωσης της εφοπλιστικής ασυδοσίας στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες παραδίδοντας το νησιωτικό σύμπλεγμα της χώρας και την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στα αδηφάγα εφοπλιστικά συμφέροντα.