Εναρξη διαπραγματεύσεων για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ζητά το ΔΣ της ΟΛΜΕ, καλώντας τους αρμόδιους υπουργούς να προσέλθουν στη διαδικασία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και να καταθέσουν τις απαντήσεις της κυβέρνησης επί των αιτημάτων της ΟΛΜΕ. «Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ είχε απορρίψει στις αρχές του Σεπτέμβρη πρόταση της ΕΣΑΚ ΔΕΕ για αγωνιστική διεκδίκηση υπογραφής ΣΣΕ και αρνήθηκε να θέσει το ζήτημα στις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, γιατί, όπως προσχηματικά υποστήριξαν, θα προκαλούσε συγχύσεις και αποσυσπείρωση των εκπαιδευτικών, αφού ο κλάδος ετοιμάζεται για κινητοποιήσεις για το οικονομικό (για τα γνωστά 176 ευρώ). Σήμερα όμως χρησιμοποιεί εν μέσω κινητοποιήσεων τις ΣΣΕ ως γέφυρα διαλόγου με την κυβέρνηση και προκειμένου να βγει από τα αδιέξοδά της». Τα παραπάνω σημειώνουν κύκλοι της ΕΣΑΚ ΔΕΕ σχολιάζοντας το ζήτημα, τονίζοντας ότι «μετά τη δήλωση όμως της κυβέρνησης ότι "το θέμα των αυξήσεων και του επιδόματος των 176 ευρώ έκλεισε οριστικά", αντί οι δυνάμεις της πλειοψηφίας να κλιμακώσουν τον αγώνα και ταυτόχρονα να προχωρήσουν σε αναπροσανατολισμό του διεκδικητικού πλαισίου, μαζί και του οικονομικού, προχωρούν σε ενέργειες υπονόμευσης των κινητοποιήσεων, προσκαλώντας την κυβέρνηση σε διάλογο με πρόσχημα τις συλλογικές συμβάσεις. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και ομολογία της πλειοψηφίας ότι και η νέα 48ωρη απεργία στις 3 και 4 Νοέμβρη γίνεται μόνο για το οικονομικό, αφού όλα τα άλλα ζητήματα παραπέμπονται στην ξεχωριστή και παράλληλη διαδικασία του διαλόγου για τις ΣΣΕ. Δηλαδή, η υπογραφή ΣΣΕ δε διεκδικείται αγωνιστικά μέσα από την απεργία, αλλά με διάλογο», σημειώνουν κύκλοι της ΕΣΑΚ ΔΕΕ. Και τονίζουν ότι η πλειοψηφία όφειλε, όπως πρότεινε η ΕΣΑΚ ΔΕΕ, να φέρει το θέμα της ΣΣΕ στις επόμενες γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ και να το εντάξει στο διεκδικητικό πλαίσιο της απεργίας «και όχι να τη χρησιμοποιεί ως γέφυρα διαλόγου με την κυβέρνηση δεδομένης της αδιαλλαξίας της για το οικονομικό». Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ καταγγέλλει για άλλη μια φορά τον κυβερνητικό και συναινετικό συνδικαλισμό και τονίζει ότι μαζί με τη στήριξη της απεργίας απαιτείται, για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας, ριζικός αναπροσανατολισμός του διεκδικητικού πλαισίου και των συμμαχιών, ώστε να αμφισβητείται συνολικά η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης.