Κλάμα για τον Πάουελ... «Ομως, η τροπή που έλαβε η υπόθεση (σ.σ. της μη επίσκεψης Πάουελ) πλήττει πολιτικά τον κ. Παπανδρέου, ενώ προκαλεί επιπλέον πονοκεφάλους και στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς όχι μόνο ο υπ. Εξωτερικών αλλά ολόκληρη η κυβέρνηση Σημίτη έχει επενδύσει στις καλές προσωπικές σχέσεις που διατηρεί στο εξωτερικό και την εικόνα που έχει διαμορφώσει σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες. Στο περιβάλλον του κ. Παπανδρέου δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους, μιλούν για "περίεργη" στάση του Αμερικανού πρέσβη Τομ Μίλερ, και κάποιοι αναρωτιούνται εάν οι κινήσεις του έχουν "πολιτικούς στόχους"». (Αθ. Ελλις - «ΝΕΑ»)

Εκ των υστέρων... «Είχε άραγε να κερδίσει κάτι από την επίσκεψη του Κόλιν Πάουελ η Ελλάδα; Μάλλον όχι, ακόμη και αν υπήρχε πρόθεση για την ανάληψη κάποιας αμερικανικής πρωτοβουλίας στο Κυπριακό ή στα ελληνοτουρκικά. Γνωρίζουν οι Ελληνες, ότι κάθε φορά που η Ουάσιγκτον πρόσφερε τις "καλές της υπηρεσίες" και προθυμοποιήθηκε να «μεσολαβήσει», τίποτε δε μας βγήκε σε καλό. Από την Ελλάδα κάθε φορά ζητούσαν υποχωρήσεις και συμβιβασμούς για χάρη της συμμαχίας, του ΝΑΤΟ, των καλών σχέσεων, της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή». (Από το άρθρο της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ»)

«Αδειασμα»... «Το "άδειασμα" της Αθήνας από την Ουάσιγκτον έχει ξεχωριστή σημασία, γιατί γίνεται σε μια περίοδο κατά την οποία η ελληνική κυβέρνηση προσδοκά πολλά από τον ξένο παράγοντα, τόσο σε ό,τι αφορά στη δημιουργία εντυπώσεων όσο και στην ουσία της διαχείρισης των εθνικών μας θεμάτων και των επικείμενων Ολυμπιακών Αγώνων, ζητήματα τα οποία ο κ. Σημίτης εντάσσει στην προεκλογική ατζέντα, κάνοντας λόγο για "τετραετία υψηλού ρίσκου"». (Από το άρθρο του «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ»)

Με όπλο την αδιαλλαξία: «Στην υπογραφή όλων των ειδικών μισθολογίων των δημ. υπαλλήλων προχώρησε ο Ν. Χριστοδουλάκης και τα έστειλε στους συναρμόδιους υπουργούς, για συνυπογραφή. Δείχνει έτσι σε όλους τους εμπλεκόμενους (απεργούς, κυβερνητικούς βουλευτές, υπουργούς) ότι δεν υπάρχει περιθώριο νέων διαπραγματεύσεων...». (Από το βασικό θέμα της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ»)