Ο κ. Λυκουρέζος αποφάσισε να παραμείνει δικηγόρος και ως εκ τούτου δε θα πολιτευτεί στις επόμενες εκλογές. Μπορεί όμως αντί για βουλευτής να γίνει... ποιητής. Ηδη έκανε το πρώτο βήμα: «Διόρθωσε» (!) τον Κ. Παλαμά.

Εξηγούμεθα: Ο κ. Λυκουρέζος, κλείνοντας την αγόρευσή του στη δίκη της «17Ν», απήγγειλε στίχους του Κωστή Παλαμά (σε αντίκρουση της αντίστοιχης καπηλείας από τον Κουφοντίνα). Με μια διαφορά: Ο κ. Λυκουρέζος δεν απήγγειλε ποίημα του Παλαμά, αλλά ένα ποίημα που το κατασκεύασε ο ίδιος (!) με στίχους του Παλαμά!

Τι έκανε; Οπως προκύπτει από την έρευνα του συναδέλφου Γ. Πετρόπουλου, ο κ. Λυκουρέζος πήρε σκόρπιους στίχους από το «Δωδεκάλογο του Γύφτου», τους συνταίριαξε με δικό του τρόπο και «έφτιαξε» ένα ποίημα που μετά το απέδωσε στον Παλαμά! (Π.χ. ο πρώτος στίχος του λυκουρέζειου κατασκευάσματος, που ακούστηκε στο δικαστήριο, βρίσκεται στη σελίδα 397 του τρίτου τόμου των απάντων του Παλαμά ως πρώτος στίχος της πρώτης στροφής αυτής της σελίδας. Ο δεύτερος στίχος του λυκουρέζειου κατασκευάσματος είναι ο μισός προτελευταίος και ο τελευταίος στίχος της ίδιας στροφής. Ο τρίτος στίχος Λυκουρέζου βρίσκεται την ίδια σελίδα των απάντων ως πρώτος στίχος της δεύτερης στροφής κ.ο.κ).

Ετσι στη δίκη ακούσαμε ένα «ποίημα» του Παλαμά, που όμως το συνέθεσε ο κ. Λυκουρέζος, μαζεύοντας από δεξιά και από αριστερά παλαμικούς στίχους, τους οποίους κατά το κέφι του τους έβαλε στη σειρά που εκείνος νόμισε πως είναι η σωστή. Τέτοιο θρασύτατο διορθωτή ο Παλαμάς δε θα μπορούσε να τον φανταστεί ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του.

Συμπέρασμα: Καλώς ο κ. Λυκουρέζος επέλεξε τη δικηγορία από την πολιτική. Η επιλογή του δε θα τον εμποδίζει να συνεχίσει να διαπρέπει στον πολιτικαντισμό (και την «ποίηση»)...