Μέχρι το έτος 2010 η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει το ποσοστό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας από το 8,6% που είναι σήμερα στο 20%. Ενας στόχος που ενώ θεωρητικά είναι εφικτός λόγω των κλιματικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας (άνεμοι, ηλιοφάνεια), από την άλλη φαντάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας με βάση το επικρατούν καθεστώς. Τα κίνητρα για τους ηλιακούς θερμοσίφωνες καταργήθηκαν, ενώ η αιολική ενέργεια προχωρά με αργά βήματα, δεχόμενη πισώπλατες μαχαιριές από ισχυρότατα συμφέροντα που έχουν να κάνουν με τις εταιρίες πετρελαίου και όλο το κύκλωμα γύρω από αυτές.

Μια δράση που θα μπορούσε να συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας είναι η κατασκευή βιοκλιματικών κτιρίων, που μπορούν να επιφέρουν μειώσεις στην απαιτούμενη ενέργεια για φωτισμό και θέρμανση μέχρι και 70% σε ορισμένες περιπτώσεις. Η κατασκευή τέτοιων κτιρίων έχει ξεκινήσει και στην Ελλάδα, αλλά συχνά σκοντάφτει στην υπάρχουσα γραφειοκρατία και την παντελή έλλειψη περιβαλλοντικής πολιτικής από την κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση που καταγγέλθηκε πριν από λίγες μέρες από δυο αρχιτέκτονες, στους οποίους προβάλλονται αστείες δικαιολογίες από την Πολεοδομία, η οποία αρνείται να εκδώσει άδειες κατασκευής για δυο βιοκλιματικά σπίτια. Την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη μιλά για την αναγκαιότητα της εξοικονόμησης ενέργειας, οι λιγοστές προτάσεις που κατατίθενται για τέτοιες κατασκευές μπλοκάρονται, με δικαιολογίες του τύπου «δεν υπάρχουν κανονισμοί...», άρα «δεν μπορούμε να κάνουμε ελέγχους».

Ενας φαύλος κύκλος μεταξύ ΥΠΕΧΩΔΕ, Πολεοδομίας και υπουργείου Ανάπτυξης, που ακυρώνει τις λιγοστές προσπάθειες κάποιων πολιτών που επιθυμούν να αποκτήσουν τέτοια σπίτια, αντί να προσφέρονται κίνητρα. Φυσικά, τα κτίρια του δημοσίου εξακολουθούν να είναι ενεργοβόρα, χωρίς την παραμικρή πρόβλεψη για τη βελτίωση της όλης κατάστασης. Από το 1993 η κυβέρνηση αδυνατεί να εκδώσει έναν κτιριοδομικό κανονισμό, που θα ενσωματώσει όλες τις νέες προβλέψεις, αφαιρώντας τα επιχειρήματα της γραφειοκρατίας της, που συνειδητά ή ασυνείδητα συμβάλλει στο μπλοκάρισμα των όποιων βημάτων προς μια φιλοπεριβαλλοντική κατεύθυνση. Το «δεν πάει άλλο» του γνωστού τραγουδοποιού είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρο.