Πάνω από ένα εκατομμύριο μισθωτοί- ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, για την ακρίβεια 1.059.428 εργαζόμενοι, το 2002 είχαν μηνιαίο εισόδημα 278 ευρώ (94.728 δραχμές)..! Αυτές είναι οι πραγματικές αποδοχές που λαμβάνει ένας στους δύο εργαζόμενους, στη χώρα μας, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ. Δηλαδή, το 51,96% των μισθωτών που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, το 2002 είχαν ημερήσιο εργατικό εισόδημα μόλις 11,12 ευρώ.

Αυτές είναι οι βαριές συνέπειες της υποαπασχόλησης, αλλά και της καθήλωσης των μισθών και των ημερομισθίων, στο πραγματικό εργατικό εισόδημα των μισθωτών. Η υποαπασχόληση, η περιστασιακή εργασία, στις οποίες έχει καταδικάσει η κυβερνητική πολιτική εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, σε συνάρτηση με τους μισθούς πείνας, έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση της ντροπής και της εξαθλίωσης.

Δίνοντας συνέχεια στην επεξεργασία των στοιχείων του ΙΚΑ, ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα την εισοδηματική θέση των μισθωτών, όπως αυτή προκύπτει μέσα από τις επίσημες καταστάσεις του Ιδρύματος.

Συγκεκριμένα, όπως απεικονίζεται και στο σχετικό πίνακα, 186.858 μισθωτοί ή ποσοστό 9,16% επί του συνόλου των μισθωτών που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ έχουν μέσο ετήσιο εισόδημα μόλις 602 ευρώ. Ενας στους δέκα δηλαδή εργάτες, που κατά τεκμήριο εργάζονται περιστασιακά, φέρνουν το μήνα στο σπίτι τους μισθό μόνον 50 ευρώ (17.037 δραχμές)..!

Για 404.644 μισθωτούς ή ποσοστό 19,84% το μέσο ετήσιο εισόδημά τους από την εργασία τους ανέρχεται στα 1.239 ευρώ. Που σημαίνει ότι κάθε μήνα ο καθαρός μισθός που εξασφαλίζει ένας τέτοιος εργάτης ή εργάτρια είναι 103 ευρώ (35.097 δραχμές).

Ακόμα και όταν εξετάζονται κατηγορίες μισθωτών που κάνουν περισσότερα μεροκάματα από τις ομάδες που αναφέρονται παραπάνω και τότε πάλι η εισοδηματική κατάσταση των εργαζομένων παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.

Ετσι, 1.483.154 μισθωτοί, δηλαδή το 72,74% επί του συνόλου των εργαζομένων που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, έχουν κατά μέσο όρο ετήσιες αποδοχές 5.003 ευρώ. Για κάθε μήνα, δηλαδή, 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι εισπράττουν 417 ευρώ (142.092 δραχμές). Αυτός ο τεράστιος αριθμός μισθωτών, κατά μέσο όρο, δεν εξασφαλίζει ούτε τον κατώτερο μηνιαίο μισθό που προβλέπει η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Για το σύνολο των μισθωτών που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, τους 2.038.724 εργαζόμενους και εργαζόμενες (πλην των οικοδόμων), οι ετήσιες καθαρές αποδοχές τους φτάνουν τα 6.726 ευρώ. Το μήνα δηλαδή εισπράττουν κατά μέσο όρο 560 ευρώ (190.820 δραχμές). Που σημαίνει ότι κατά το 2002, το σύνολο των μισθωτών, ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, χωρίς να εξετάσουμε πώς αυτό το εισόδημα κατανέμεται εσωτερικά, είχε μηνιαίο εισόδημα όσο προβλέπεται από τα κατώτερα όρια της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (500 ευρώ, πρόκειται για το μισθό του άγαμου, χωρίς καμιά προϋπηρεσία και ειδίκευση). Αυτή είναι η αλήθεια για τους μισθούς των εργαζομένων, που καμιά στατιστική δεν μπορεί να αλλοιώσει.

Ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι οι μισθοί αυξάνονται και ότι η αναδιανομή του πλούτου γίνεται σε όφελος των χαμηλών εισοδημάτων. Τα στοιχεία όμως αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτά τα 2 εκατομμύρια μισθωτοί, αυτοί που κινούν την παραγωγική μηχανή της χώρας, οι εργαζόμενοι στις βιομηχανίες και στις υπηρεσίες που παράγουν το μεγαλύτερο μέρος του κοινωνικού πλούτου, παίρνουν απ' αυτόν ένα ξεροκόμματο. Συγκεκριμένα, από τα 140,2 δισεκατομμύρια του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), το 2002, όλοι οι μισθωτοί-ασφαλισμένοι του ΙΚΑ έλαβαν ως εργατικό εισόδημα μόνον τα 13,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Που σημαίνει ότι αυτός ο τεράστιος αριθμός μισθωτών ή το 50% περίπου των απασχολούμενων στη χώρα μας -το σύνολο της απασχόλησης στη χώρα μας κινείται περίπου στα 4 εκατομμύρια άτομα - έλαβε μόνον το 9,7% του ΑΕΠ.

Μάλιστα, το 1,5 περίπου εκατομμύριο απ' αυτά τα 2 εκατομμύρια μισθωτούς, έχουν ως συνολικό ετήσιο εισόδημα μόνον 7,42 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή μόλις το 5,3% του ΑΕΠ. Να ποια είναι η περίφημη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Στα παραπάνω στοιχεία δεν περιλαμβάνεται η μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Είναι όμως πασιφανές ότι οι συνθήκες απασχόλησης και αμοιβής γι' αυτούς τους εργαζόμενους, που εξαναγκάζονται να δουλεύουν σε τέτοιο καθεστώς, χειροτερεύουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση του συνόλου της εργατικής τάξης της χώρας μας. Γιατί «μαύρη εργασία» σημαίνει, κατά τεκμήριο, χειρότερες συνθήκες εργασίας και αμοιβής.

Αν βέβαια στα 2 εκατομμύρια μισθωτούς, του ΙΚΑ, συνυπολογιστούν οι 500.000 άνεργοι, από τους οποίους μόνον το 1/3 λαμβάνει το πενιχρό επίδομα ανεργίας, τότε η τοιχογραφία της σημερινής εργατικής τάξης στη χώρα μας έχει μόνον ένα χρώμα. Το μαύρο!