7 Νοέμβρη 2003. Ημέρα 86ης επετείου της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης. Ημέρα που άλλαξε το ρουν της ανθρωπότητας, μέρα δημιουργίας του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους των εργατών και των αγροτών στο 1/6 της Γης.

Μέρα κοσμοϊστορικής σημασίας, όπως έγραψε ο μεγάλος Αμερικανός Τζον Ριντ στο βιβλίο του «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο». Και όμως, αυτήν τη μέρα πάνε να αμαυρώσουν και να μη θέλουν να την παραδεχτούν ως γεγονός τα νεόπλουτα σκαθάρια και υποβράσματα της καπιταλιστικής κοινωνίας της Ρωσίας, οι ωμοί πλαστογράφοι της ιστορίας σαν μέρα επανάστασης και επίσημα την ονόμασαν με Προεδρικό Διάταγμα σαν μέρα συμφιλίωσης και συναίνεσης.

Φανταστείτε και μόνο η Γαλλία καθιέρωσε την πτώση της Βαστίλλης σαν εθνική γιορτή και οι Ρώσοι καπιταλιστές αγνοούν ακόμη την ύπαρξη ενός σοσιαλιστικού κράτους που κυβερνούσε επί 75 χρόνια.

Ούτε το δελτίο ειδήσεων δε μετέδωσε στη Μόσχα στις 7 Νοέμβρη από το πρώτο κανάλι, όπως συνήθως, αλλά αρκέστηκε σε ένα κινηματογραφικό έργο με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο ηθοποιό Νικούλιν συντροφιά με τον φίλο του του σκύλο Μουχτάρ. Τόση περιφρόνηση, τόσο μίσος, τόση μισαλλοδοξία. Και τι να πουν οι βέβηλοι και συκοφάντες που πρόδωσαν την πατρίδα τους, που τους ανέθρεψε, τους σπούδασε, τους προώθησε σε ανώτερες κρατικές θέσεις, εξυπηρετώντας τα σκοτεινά σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Μια πατρίδα που στα 75 της χρόνια μεγαλούργησε και απέκτησε το σεβασμό και θαυμασμό, μα και την εκτίμηση παλιών εχθρών και φίλων.

Μιας πατρίδας που όλοι αυτοί οι Κροίσοι και τα βρομερά υποκείμενα, σφετεριστές της εξουσίας οικειοποιήθηκαν τα τεράστια πλούτη και αγαθά που δημιούργησε η Σοβιετική πατρίδα τους στα 75 χρόνια εξουσίας του Σοβιετικού κράτους.

Ξεχνούν οι υποκριτές και οι υπονομευτές της κοινωνίας, με δόλο και μαφιόζικα διαβούλια έγιναν κύριοι πολυτελέστατων διαμερισμάτων και μεγάρων, εργοστασίων, πετρελαιοπηγών και όλων των βιομηχανικών επιχειρήσεων που ήταν κτήμα του λαού, που τα έχτισε ο απλός σοβιετικός λαός, που σήμερα αυτός ο λαός δεινοπαθεί, λιμοκτονεί, αυτός ο λαός που πριν 10 χρόνια ήταν περήφανος για την ευημερία του σε όλα αυτά τα χρόνια της σοσιαλιστικής περιόδου.

Αγνοούν κατάφωρα ότι η Ρωσία από χώρα των μουζίκων επί τσάρου μετατράπηκε στα χρόνια του σοσιαλισμού σε μια υπερδύναμη στον κόσμο που διατηρούσε την ισορροπία στην πολιτική αρένα στον κόσμο, ελπίδα και στήριγμα των φιλειρηνικών δυνάμεων στον κόσμο.

Αναβιώνουν τώρα σύμβολα θεούς και τσάρους, γεγονότα 1.400 χρόνων και πλέον και ξεχνούν τη σύγχρονη ιστορία και γεγονότα.

Ομως ο ρώσικος λαός θα βρει δυνάμεις και κουράγιο για να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση.

Οι μεγαλειώδεις παρελάσεις που έγιναν αυτές τις μέρες στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και άλλες μεγάλες πόλεις της Ρωσίας δίνουν ώθηση και αισιοδοξία.

Οι καιροί θα δείξουν.

ΝΤΑΜΠΙΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

Λάρισα