Το «Λαχταρώ», το δεύτερο θεατρικό έργο της Σάρας Κέιν που ανεβάζει η «νέα Σκηνή», παρουσιάζεται από μεθαύριο, στο «Θέατρο της οδού Κυκλάδων» σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή, μετάφραση Τζένης Μαστοράκη, σκηνικά - κοστούμια Μαγιού Τρικεριώτη, μουσική Δημήτρη Καμαρωτού. Παίζουν: Λευτέρης Βογιατζής (Α), Αγλαΐα Παππά (Μ), Αγγελική Παπαθεμελή (C) και Βασίλης Μπουλουγούρης (B).

Τέσσερα πρόσωπα μιλούν στον εαυτό τους, μεταξύ τους, στο κοινό. Δεν υπάρχουν σκηνικές οδηγίες για το χρόνο, τον τόπο ή τη δράση. Τα πρόσωπα δηλώνονται με ένα αρχικό γράμμα: A, B, C και M. H ίδια η Κέιν δε διευκρίνισε τίποτε για το έργο παρά μόνο για το πού παραπέμπουν τα αρχικά: Ο A είναι τρισυπόστατος: Author (Συγγραφέας και Αυτουργός), Abuser (όποιος κακοποιεί άλλον) και Αλάιστερ Κρόουλεϊ (μάγος, 1875-1947). Η Μ είναι η Μητέρα, ο Β είναι Boy (αγόρι) και Brother (αδερφός) και η C, Child (Παιδί). Προκειμένου να αποφύγει προκατασκευασμένες αντιδράσεις και προκαταλήψεις των κριτικών και των MME, η Κέιν υπέγραψε το έργο ως Marie Kelventon. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε από το «Traverse Theater» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Εδιμβούργου το 1998, όπου απέσπασε ομόθυμους επαίνους της κριτικής. Ανάμεσα στις κριτικές - ύμνους στο έργο, ξεχωρίζει εκείνη του «Guardian», που το χαιρετίζει ως προάγγελο ενός καινούριου ποιητικού θεάτρου και επισημαίνει τις πολλαπλές συνηχήσεις του, κυρίως από τον Μπέκετ και την «Ερημη Χώρα» του Τ.Σ. Ελιοτ. Το «Λαχταρώ» θεωρείται ως ένα από τα ωριμότερα έργα της Κέιν, το οποίο την καθιέρωσε ως την πιο ταλαντούχα συγγραφέα της γενιάς της.