Η συστηματική διαστροφή της πραγματικότητας από την κυβέρνηση, η οποία εντείνεται ενόψει των εκλογών, ενδέχεται να στραφεί εναντίον της, καθώς και η κοροϊδία έχει τα όριά της. Τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να πείσουν ότι έχουν έρθει τα «πάνω κάτω» με την πολιτική που ασκείται, μιλούν λίγο-πολύ για «κοσμογονίες» σε διάφορους τομείς χωρίς δισταγμό και χωρίς αιδώ. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του υπουργού Ανάπτυξης, Α. Τσοχατζόπουλου, ο οποίος, μιλώντας στον «αβανταδόρο» Ν. Κακαουνάκη την περασμένη Δευτέρα, θεώρησε σκόπιμο να αναφερθεί στο διαβόητο Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων. Ο φορέας ξεκινάει τώρα τη λειτουργία του, είπε ο υπουργός, «για να μπορούν να χρηματοδοτούνται ευκολότερα και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις». Προσοχή, η φράση «πολύ μικρές επιχειρήσεις» δεν είναι τυχαία, ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα μεγέθη.

Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα υπολογίζονται σε περίπου 700 χιλιάδες. Οι περισσότερες από αυτές είναι πολύ μικρές. Κύρια γνωρίσματά τους είναι η αυτοαπασχόληση, η οικογενειακή απασχόληση ή η απασχόληση μέχρι 4 εργαζομένων. Είναι οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα. Η φορολογία τούς «κόβει τα πόδια». Η χρηματοδότηση είναι πενιχρή έως και απαγορευτική με τις προϋποθέσεις που απαιτούνται. Οι μεγάλες επιχειρήσεις τις σαρώνουν στο πλαίσιο της επέκτασής τους σε τομείς που μέχρι σήμερα δεν τους απασχολούσαν. Ο τζίρος τους μειώνεται συνεχώς είτε λόγω της οικονομικής δυσπραγίας των εργαζομένων-πελατών τους, είτε λόγω των προσφορών στις οποίες επιδίδονται οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις.

Τα προβλήματά τους τα περιέγραψε ο ίδιος ο υπουργός στην ίδια συνέντευξη: «Οι τράπεζες σπάνια και πολύ δύσκολα χρηματοδοτούν, αν δε βάλει υποθήκη το σπίτι του ο μικρομεσαίος δεν του δίνουν τίποτα». Κάπου εκεί άρχισε και τέλειωσε η κρίση ειλικρίνειας του Α. Τσοχατζόπουλου, αφού στη συνέχεια επισήμανε: «Ο κάθε μικρομεσαίος θα μπορεί να πάει λοιπόν σε αυτό το νέο φορέα, το ΤΕΜΠΕ, και θα μπορεί να υποβάλλει την αίτησή του, ζητώντας, π.χ., να δανειστεί αυτή τη στιγμή ένα ποσό 50-100-200 χιλιάδες ευρώ». Από την πολύ μικρή επιχείρηση έφτασε στον «κάθε μικρομεσαίο» και από τις 50 χιλιάδες ευρώ στις 200 χιλιάδες ευρώ. Μεγέθη που δεν έχουν καμία σχέση με την πλειονότητα των μικρών επιχειρήσεων και τους αυτοαπασχολούμενους. Πολύ περισσότερο που το Ταμείο Εγγυοδοσίας δε θα κάνει τη διαμεσολάβηση με το αζημίωτο, καθώς η αποζημίωσή του θα προστίθεται στο επιτόκιο. Οι υπηρεσίες του θα αυξάνουν το κόστος του δανεισμού για τους ΕΒΕ, με συνέπεια όλο και περισσότεροι, και κυρίως μικροί, να αποκλείονται.

Αποκαλυπτική είναι ακόμη μια φράση του υπουργού: «Υπολογίζουμε ότι 20.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα επωφεληθούν από αυτή τη δυνατότητα». Το Ταμείο δε θα είναι για όλους, αλλά για λίγους. Αυτή είναι η πραγματικότητα για το ρόλο του νέου Ταμείου, που ανταποκρίνεται πλήρως στη λογική της κυβέρνησης για «βιώσιμες» επιχειρήσεις, για «μικρομεσαίες επιχειρήσεις» των 100 και 250 εργαζομένων με τζίρους εκατομμυρίων ευρώ. Η λογική αυτή αρνείται την ύπαρξη της μικρής επιχείρησης. Το δείχνουν αυτό τα μέτρα που έχει πάρει για τη φορολόγηση των μικρών ΕΒΕ, την επαγγελματική στέγη, το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, τη λειτουργία των υπεραγορών και τόσα άλλα...