Κάποια παραμονή Χριστουγέννων ένα μωράκι σ' ένα ορφανοτροφείο μπουσούλισε ως το σάκο με τα παιχνίδια του Αγιου Βασίλη χωρίς να το προσέξει κανείς κι έτσι ταξίδεψε ως το εργαστήρι του στο Βόρειο Πόλο... Αν και πολύ γρήγορα μπήκε κάτω από τα φτερά ενός θετού πατέρα που το μεγάλωνε σαν να ήταν ξωτικό. Οταν έφτασε να είναι τρεις φορές ψηλότερος από οποιονδήποτε άλλο εκεί πέρα, έγινε φανερό ότι ο Μπάντι ποτέ δε θα μπορούσε να ταιριάξει στον κόσμο των ξωτικών. Αυτό που χρειάζεται είναι να βρει την αληθινή του οικογένεια. Ετσι, τις φετινές γιορτές ο Μπάντι αποφασίζει να βρει το μέρος του κόσμου όπου ανήκει κι αυτός και ξεκινά για την πόλη της Νέας Υόρκης, προκειμένου να βρει τις ρίζες της αληθινής του καταγωγής.

Συμπαθητική ιστοριούλα, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ σε ποια κατηγορία παιδιών αναφέρεται, γιατί ως γνωστόν τα παιδιά διαθέτουν και ένστικτο, αλλά και φαντασία, σε αντίθεση με την ταινία «Το ξωτικό των Χριστουγέννων» που αντιμετωπίζει το συναίσθημα, αλλά και το μυαλό των παιδιών με ελαφρότητα και ευκολία. Δυο - τρεις τύποι με αστείες γκριμάτσες και ένα σενάριο προσαρμοσμένο στο γιορτινό πνεύμα προσπαθούν να μπουν στην ψυχολογία των παιδιών και να τα μυήσουν στη ζεστασιά των ημερών.

Οχι κάτι το ιδιαίτερο. Το έχουμε ξαναδεί με διαφορετικούς τρόπους.

Παιδική ταινία αμερικανικής παραγωγής 2003. Σκηνοθεσία: Τζον Φάβρο. Με τους: Γουίλ Φερέλ, Τζέιμς Κάαν, Μέρι Στίνμπεργκεν, Εντουαρντ Ασνερ, Μπομπ Νιούχαρτ.