Αυτά τα Χριστούγεννα, που ο προϋπολογισμός συζητιέται (;) σ' ένα πενθήμερο προς χάριν των τηλεοπτικών μονολέπτων και των πρακτικών του κοινοβουλίου, η Ελλάς, σαν κοριτσάκι με τα 2004 σπίρτα, βουτηγμένη φουνταριστά στον οπορτουνίστικο μιλιταρισμό, θεωρείται συνεταίρος των μεγάλων δυνάμεων περιμένοντας τη γέννηση του θείου βρέφους με τα δικά της παιδιά πάνοπλα, απ' το Καταχάρ ως τη Βοσνία κι απ' τις θάλασσες της Αραβίας ως την έρημο του Ιράκ.

Οι αφεντολάγνοι έγιναν απροκάλυπτα υπερασπιστές της στρατιωτικοποίησης της πολιτικής, της ζωής, της εκπαίδευσης, της υγείας, των μελομακάρονων και των κουραμπιέδων. Ολοι, με τη βοήθεια των δημοσιογράφων - διαφημιστών, «παλεύουν» σε κάποιο μέτωπο. Ο Κουλούρης στο μέτωπο της αγοράς με εχθρούς πίσω απ' τους πάγκους των λαϊκών. Ο Γιωργάκης στο μέτωπο του θρόνου, να σέρνει τη μαμά του σα μασκότ και να την υποχρεώνει να χορεύει ζεϊμπέκικο στο πάρτι (!) της ΑΕΚΑ. Ο Χρυσοχοΐδης στο μέτωπο κάμψης των αντιστάσεων μιας Γκερέκου. Ο Βενιζέλος στο μέτωπο της πολιτιστικής αναμόρφωσης του επιβήτορα των καρπουζιών. Ο Τσιτουρίδης στο μέτωπο προσεταιρισμού των εργολάβων στο γαλάζιο στρατόπεδο της εκλογικής εκστρατείας. Ο Αλογοσκούφης στο μέτωπο της αλλότριας διαφθοράς ως τη νίκη της τακτοποιημένης των ημετέρων. Ο Συνασπισμός στο μέτωπο της αναζήτησης ονομασίας ικανής να καλύπτει τις μπαντιέρες των πρώην, των νυν και των επόμενων ιδεολογικών παρεών που παλεύουν να γράψουν ιστορία μετά την 11η Σεπτεμβρίου, μέρα του τρομοκρατικού κατακλυσμού, προορισμένου απ' τον αμερικάνικο θεό να πνίγει κάθε λαό που δεν ονειρεύεται να γίνει υπηρέτης - απόστολος.