Associated Press

«Μέσα στην επανάσταση τα πάντα. Κατά της επανάστασης τίποτα» και το 2004 αφιερωμένο στα 45 χρόνια από τη νίκη των μπαρμπούδος

Με εκατοντάδες πολιτιστικές και λαϊκές εκδηλώσεις, με μεγάλη φιέστα στην Αβάνα, ειδικές εκδηλώσεις για τα παιδιά και όχι με τον καθιερωμένο τρόπο, δηλαδή την ομιλία του Φιντέλ Κάστρο στο Σαντιάγο, τιμήθηκε φέτος η 1η Γενάρη, που σηματοδοτεί τη νίκη της κουβανικής επανάστασης με την είσοδο των «μπαρμπούδος» στην πρωτεύουσα Αβάνα. Εξάλλου, όλο το 2004 είναι «χρονιά αφιερωμένη στα 45 χρόνια της κουβανικής επανάστασης», όπως δήλωσε και στις 23 Δεκέμβρη ο Φιντέλ Κάστρο, κατά τον απολογισμό των εργασιών του κουβανικού Κοινοβουλίου.

Κατά την ομιλία του -που διάρκεσε 8 ώρες, διαψεύδοντας κατά αυτόν τον τρόπο για άλλη μία φορά τις φήμες για την «αδυναμία του»- ο Φιντέλ Κάστρο τόνισε χαρακτηριστικά ότι η επανάσταση είναι ισχυρότερη από ποτέ και έχει τη μεγαλύτερη στήριξη και αποδοχή όχι μόνο από τον κουβανικό λαό, αλλά και από τους λαούς της Λατινικής Αμερικής και ολόκληρου του κόσμου. Ο Φιντέλ Κάστρο εξήρε τα επιτεύγματα του κουβανικού λαού για το 2003, όπου «καταβλήθηκαν οι μεγαλύτερες προσπάθειες και ο γεμάτος ένταση αγώνας για την υπεράσπιση και προώθηση της επανάστασης». Οχι τυχαία, αφού το 2003 είναι η χρονιά που σηματοδοτεί και το μεγαλύτερο κύμα επίθεσης και υπονόμευσης για την ανατροπή της επανάστασης εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Μπορεί ο Φιντέλ Κάστρο να μην έδωσε την καθιερωμένη ομιλία του στο Σαντιάγο της Κούβας, αλλά ήταν παρών στη μεγάλη φιέστα που διοργανώθηκε. «Οτι ξεκίνησε με τον εορτασμό της νέας χιλιετίας αρχίζει να γίνεται παράδοση: όλη η Κούβα γιορτάζει τη νύχτα της 1ης Γενάρη, περήφανη γιορτάζοντας τα 45 χρόνια της επανάστασης» όπως ανέφερε και το δημοσίευμα της «Granma». «Η Κούβα περήφανη και συγκινημένη» για την 1η Γενάρη του 1959, όπου ο επαναστατικός στρατός μπαίνει στην Αβάνα και η κυβέρνηση Μπατίστα πέφτει. Η εξουσία πέρασε στα χέρια της προσωρινής κυβέρνησης, στην οποία μετείχαν και δεξιοί αστοί ηγέτες, που είχαν προσχωρήσει στην επανάσταση, αλλά ήταν αντίθετοι προς μια προοδευτικότερη εξέλιξη. Στην ύπαιθρο, ωστόσο, η εξουσία βρισκόταν ουσιαστικά στα χέρια του επαναστατικού στρατού και των επαναστατών ηγετών του, με επικεφαλής τον Φιντέλ.

Η κουβανική επανάσταση στα πρώτα στάδιά της ήταν λαϊκή αντιιμπεριαλιστική και στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε σοσιαλιστική. Σπάζοντας τις αλυσίδες του ιμπεριαλιστικού ζυγού στη Λατινική Αμερική, οδήγησε στην εγκαθίδρυση του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους στο δυτικό ημισφαίριο. Ηταν μια ιστορική καμπή, που άνοιγε νέο στάδιο για το επαναστατικό κίνημα στην περιοχή αυτή του κόσμου και εξακολουθεί να φωτίζει το δρόμο τους.