ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ αν το έκαναν επίτηδες, αν απλά κάποιοι στο επιτελείο των εκσυγχρονιστών έχουν χιούμορ ή αν η συγκυρία έπαιξε κάποιο περίεργο παιγνιδάκι, πάντως η προεκλογική περίοδος συμπίπτει ...με τις Αποκριές.

Απόλυτα στο πνεύμα των ημερών θα βρίσκεται λοιπόν και το ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να μεταμφιέσει σε «παπανδρεϊκή», «εναλλακτική», «ανανεωτική», «φρέσκια» ή ό,τι άλλο θέλει την πολιτική που ακολουθεί την τελευταία οκταετία. Το ίδιο και η ΝΔ, η οποία σπεύδει από χτες να ολοκληρώσει τη μεταμφίεση του δημαγωγού.

Οσο για τον «ιστορικό» χαρακτήρα των χτεσινών εξελίξεων - στον οποίο αναφέρθηκαν ανελλιπώς όλοι οι πρωτοκλασάτοι του ΠΑΣΟΚ - οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι η ιστορία έχει υποχρέωση να καταγράφει τα πάντα, ανάλογα με το μέγεθός τους. Ακόμα και την κοροϊδία.

Αλλωστε, δε θα είναι και η πρώτη φορά, που η ιστορία θα καταγράψει κάτι τέτοιο για το ΠΑΣΟΚ. Το γνωρίζουμε, δα, αυτό το κόμμα από το 1974 και ξέρουμε την εξέλιξή του.

Ομολογουμένως, πάντως, ευχαριστηθήκαμε τα εγκώμια προς τον πρωθυπουργό. Οι ίδιοι, οι οποίοι στο παρελθόν και συγκεκριμένα στα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ τον είχαν ταράξει στη μούντζα, τώρα του αναγνωρίζουν ...υπεράνθρωπη γενναιότητα και επίθετα, που μάλλον χρησιμοποιούνται στις σχολικές γιορτές για την 25η Μαρτίου.

Να υποθέσουμε, επίσης, ότι το μέχρι τώρα σύνθημα στις συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ με τον Κώστα Σημίτη που έλεγε «Είσαι και θα είσαι ο πρωθυπουργός» αποσύρεται άπαξ διά παντός.

Εκείνον τον Θεόδωρο Πάγκαλο πολύ τον σκεπτόμαστε. Οχι μόνον ο μισητός εχθρός του γίνεται - όπως λένε - αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αλλά κι αυτός βρίσκεται στη θέση του ...υπεύθυνου προεκλογικής εκστρατείας. Μιλάμε για πολύ άχαρη δουλιά...

Κι ακόμη περισσότερο, γιατί οι πρώτες δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου κάνουν λόγο για εθνική ομοψυχία και συναίνεση, ενώ ο Θ. Πάγκαλος είναι οπαδός του «αντιδεξιού» σκληρού ροκ...

Βεβαίως, ποτέ δεν ξέρετε τι γίνεται. Ακόμη και οι μεγαλύτερες έχθρες μπορούν να μεταλλαγούν σε αδερφικές φιλίες, αρκεί να υπάρχει ...αντικείμενο.