Πολύ, ίσως, θα δυσκολεύονται να πιστέψουν, ότι είναι δυνατόν οι τράπεζες να καταγράφουν τέτοια προκλητικά ποσοστά αύξησης των κερδών και υπερκερδών, που σε ακραίες περιπτώσεις αγγίζουν ή και ξεπερνούν και το 4.000% θα θυμίσουμε ότι - ελέω της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση Σημίτη - οι τραπεζίτες:

Πρώτον, χρεώνουν ασύδοτοι - αξιοποιώντας στο έπακρο το απελευθερωμένο τραπεζικό σύστημα - υψηλά επιτόκια, πολλαπλάσια (διπλάσια, τριπλάσια μέχρι και εφταπλάσια του πληθωρισμού) στους εργαζόμενους και γενικότερα στα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Δεύτερον, αξιοποιούν κερδοσκοπικά τις οικονομικές δυσκολίες που προκαλεί η πολύχρονη λιτότητα σε όσους δυσκολεύονται να ξοφλήσουν κάποιο τραπεζικό δάνεια, φεσώνοντάς τους με τα γνωστά «πανωτόκια».

Τρίτον, ξοδεύουν εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές κάθε χρόνο, για να διαφημίσουν τα διάφορα καταναλωτικά δάνεια που προσφέρουν με τοκογλυφικούς όρους. Αρπάζοντας την «πάσα» που τους προσφέρει η αντιλαϊκή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης (κάθε χρόνο αυξάνει ο αριθμός των ανέργων, των ξεκληρισμένων αγροτών κλπ και άρα μεγαλώνει ο αριθμός των εργαζόμενων νοικοκυριών που δυσκολεύεται να τα «φέρει βόλτα»), οι τραπεζίτες εμφανίζονται σαν... καλοί Σαμαρείτες. Στα πλαίσια αυτά, οι τραπεζίτες δηλώνουν πρόθυμοι να προσφέρουν «εορτοδάνεια», δάνεια για «διακοπές», για αγορά οικιακού εξοπλισμού και άλλες ανάγκες, με επιτόκια που αρχίζουν από 16% και ξεπερνούν το 20%. Πρόκειται για καθαρά τοκογλυφικά επιτόκια, δεδομένου ότι είναι από 5 μέχρι και 8 φορές μεγαλύτερα του πληθωρισμού, ο οποίος το τελευταίο δωδεκάμηνο τρέχει με ρυθμό μεταξύ 2% και 3%. Πολλαπλάσια του πληθωρισμού, είναι και τα επιτόκια των στεγαστικών, αγροτικών και βιοτεχνικών δανείων, σε αντίθεση με τα «προνομιακά» επιτόκια που απολαμβάνουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Το «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και η «κοινωνική ευαισθησία» των τραπεζιτών, φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο, το τελευταίο δωδεκάμηνο με τον τρόπο που αντιμετώπισαν η κυβέρνηση και οι τράπεζες το θέμα των «πανωτοκίων». Αν είχε απομείνει ίχνος «κοινωνικής ευαισθησίας» στην κυβέρνηση θα μπορούσε να υποχρεώσει τους τραπεζίτες, να μειώσουν δραστικά τα τραπεζικά επιτόκια, να είναι ουσιαστική η ρύθμιση για τα πανωτόκια, περιορίζονται τα κέρδη τους τα οποία, όπως προαναφέρθηκε αυξήθηκαν το 1999 κατά 205,2% ή κατά 924,3 δισ. δραχμές!

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση άφησε άθικτα τα κέρδη και τα υπερκέρδη των τραπεζιτών και των εκλεκτών του τραπεζικού συστήματος, αποτελεί σαφές δείγμα γραφής ότι η «ισχυρή οικονομία» την οποία επιδιώκει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι μια οικονομία που έκανε και συνεχίζει να κάνει όλο και πιο ισχυρούς τους μεγαλοεπιχειρηματίες και πλούσιους και όλο πιο ανίσχυρους τους οικονομικά αδύνατους.