To έργο ενός μεγάλου και πρωτοπόρου εικαστικού καλλιτέχνη της γενιάς του '30, του Διαμαντή Διαμαντόπουλου (1914-1995), φιλοξενεί η έκθεση που παρουσιάζεται στην αίθουσα «Αστρολάβος - artlife» (Ηροδότου 11). Εκτίθενται έργα από την αρχή της δημιουργίας του μεγάλου μας καλλιτέχνη.

Ο Δ. Διαμαντόπουλος υπήρξε πρωτοπόρος της τέχνης. Μιας τέχνης με συνείδηση του κοινωνικού ρόλου της και ταξική επιλογή στο περιεχόμενό της. Ισως λόγω αυτής της συνειδητής ταξικής επιλογής στην τέχνη και τη ζωή του, ο μεγάλος ζωγράφος, γλύπτης και χαράκτης Διαμαντής Διαμαντόπουλος, έμεινε τόσο μοναχικός. Σίγουρα γι' αυτό προτίμησε να βγάζει τον επιούσιο δουλεύοντας σαν οικοδόμος, παρά να υποκύψει στις δοσοληψίες με τα εμπορικά κυκλώματα της τέχνης. Γι' αυτό διάλεξε το δρόμο της καλλιτεχνικής, ανθρώπινης και ιδεολογικής ακεραιότητας, δρόμος που φαινόταν, αλλά δεν ήταν, παραγωγική και κοινωνική «σιωπή». Γι' αυτό προτίμησε, συνειδητά, το «περιθώριο» του φτωχικού προσφυγικού σπιτιού του στο Βύρωνα, όπου μεγαλούργησε ζωγραφίζοντας, κυρίως, τον απλό, λαϊκό άνθρωπο του καθημερινού μόχθου. Από το χρωστήρα και τη σμίλη του «γεννήθηκαν» μορφές εκπληκτικά στέρεες.

Με ιδιαίτερη έμφαση στις πλαστικές αξίες, με απλοποίηση και σχηματοποίηση των μορφών και αποφυγή ή υποτυπώδη γραφή των χαρακτηριστικών, ο Δ. Διαμαντόπουλος έδωσε την ανθρώπινη φιγούρα σε διάφορες φάσεις, σε οικείους χώρους, που πολλές φορές γίνονταν μυστηριώδεις και αινιγματικοί. Με την πάροδο των χρόνων πέτυχε να δώσει καταπληκτικές εκφραστικές προεκτάσεις, αποτυπώνοντας ανθρώπους του μόχθου. Χρησιμοποιώντας συμβολισμούς, μεγαλύτερη σχηματοποίηση και έντονη μνημειακότητα των μορφών, πέτυχε μέσα από μια έντονη γκάμα χρωμάτων να δώσει δυνατά έργα με στέρεη δομή και υποβλητική ατμόσφαιρα. Η γνησιότητα της γραφής του και η πηγαιότητα της εκφραστικής του γλώσσας συνθέτουν ένα έργο τελείως ιδιαίτερο, με μεγάλη βαρύτητα στο μορφοπλαστικό λεξιλόγιο και στη σύνθεσή του.