Θιασώτες αυτών των σκανδάλων τα δύο εναλλασσόμενα κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που έχουν ταχθεί συνειδητά να υπερασπίζονται το κρατούν κοινωνικό και πολιτειακό καθεστώς. Το ένα, το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, κρατά τη σημαία κι από πίσω το άλλο, η ΝΔ ως αξιωματική αντιπολίτευση ακολουθεί, προσδοκώντας τη σειρά του.
Κι όμως, να σκεφτεί κανείς ότι ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης χρησιμοποίησε την κινητικότητα του Κυπριακού ως κατ' εξοχήν πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής, για να δικαιολογήσει τη δίμηνη, περίπου, επίσπευση των εκλογών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλο. Παρά την παρατηρούμενη, ωστόσο, κινητικότητα του Κυπριακού, αυτή χάνεται στην οξύτητα των εσωτερικών προβλημάτων που μαστίζουν την καθημερινή ζωή της ελληνικής κοινωνίας. Από αυτή την άποψη το σκάνδαλο της «τροπολογίας Χαλκιδικής» μοιάζει σαν μια εξ ουρανού σανίδα σωτηρίας για την κυβέρνηση που παραπαίει ανήμπορη στην έρημο της λαϊκής ανέχειας. Μπροστά στις επικείμενες εκλογές και στο φόβο μιας λαϊκής ανάτασης ομολογούν και υπόσχονται άπαντες της εξουσίας μια «νέα εποχή» με μια «νέα αρχή».
Το ίδιο και οι ΗΠΑ που βλέπουν την οικονομική ενίσχυση της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα, κρατώντας για τον εαυτό τους τη μιλιταριστική της πλευρά να τη χρησιμοποιούν στα επεκτατικά τους σχέδια στην περιοχή. Η υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση, παραμένοντας στο μοτίβο του δεύτερου ρόλου στον ευρω-ατλαντισμό, προσδοκά στον οικονομικό, κυρίως, επεκτατισμό με μερίδιο στις γύρω αγορές.
Διαπιστώνεται ότι μέσα από διαφορετικές παραμέτρους επιτυγχάνεται μια σχετική ισορροπία αποδοχής της τύχης του Κυπριακού. Η ελληνική πολιτική παρουσία σταυροκοπιέται κι εύχεται το Κυπριακό να «κλείσει» μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ελπίζοντας ότι έτσι θα απαλλαγεί από ένα δυσάρεστο βάρος. Εχει, άλλωστε, να μπει σε μια καινούρια περιπέτεια, αυτή της τακτοποίησης των ελληνοτουρκικών διαφορών με πιθανή κατάληξη στο ΔΔ της Χάγης. Είναι κάτι που δεν τη χαροποιεί, που όμως επιβάλλεται να το διεκπεραιώσει. Η αμερικανική, κυρίως, πίεση αυξάνεται κι εδώ με ανάλογες υποδείξεις στο Αιγαίο.
Μπροστά στον υπόλοιπο προεκλογικό χρόνο των σαράντα πέντε περίπου ημερών το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά πιθανολογείται να μπουν στην επιθανάτια κλίνη του Προκρούστη. Δυο καίρια προβλήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής δοκιμάζονται στο φόντο προγενεστέρων ελληνο-τουρκικών συμφωνιών «περί τουρκικών ζωτικών συμφερόντων και ενδιαφερόντων» στο Αιγαίο κι ενός αρνητικού «σχεδίου Ανάν» χαλκευμένου στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.