Εδώ και μερικές μέρες, στη νότια ιρακινή πόλη Σαμάουα βρίσκονται δύο στρατιές Ιαπώνων. Η πρώτη συγκροτείται από άνδρες των λεγόμενων «Δυνάμεων Αυτοάμυνας» που, με το όπλο στο χέρι, υποτίθεται πως θα εργαστούν σε έργα για την «ανοικοδόμηση του Ιράκ». Η δεύτερη στρατιά συγκροτείται από Ιάπωνες δημοσιογράφους με μικρόφωνα, μαγνητόφωνα, βιντεοκάμερες και φωτογραφικές μηχανές ανά χείρας...

Κανενός η αποστολή δεν είναι εύκολη. Με τη διαφορά πως η στρατιά των Ιαπώνων δημοσιογράφων είναι ανεπιθύμητη στους αξιωματούχους της κυβέρνησης Κοϊζούμι. Η σχεδόν απόλυτη σιωπή των Ιαπώνων στρατιωτικών αξιωματούχων προς τους δημοσιογράφους και οι λοιποί περιορισμοί δεν είναι μόνον «για λόγους ασφαλείας». Η συσκότιση των ιαπωνικών ΜΜΕ στο Ιράκ απ' την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Γιουνισίρο Κοϊζούμι στοχεύει στην αποτροπή της δημοσιογραφικής κάλυψης γεγονότων, όπως εικόνες βαριά τραυματισμένων ή ακόμα και νεκρών στρατιωτών από ανταρτικές επιθέσεις... Αλλωστε, υποτίθεται (σύμφωνα με την προπαγάνδα της κυβέρνησης Κοϊζούμι) πως οι Ιάπωνες στρατιώτες βρίσκονται στο Ιράκ για μία «αμιγώς ανθρωπιστική αποστολή». Ακόμη και οι φωτογραφίες στρατιωτών με το όπλο στο χέρι μάλλον θα διέψευδαν κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον άλλες πιθανές εξελίξεις...

Η συσκότιση των ιαπωνικών ΜΜΕ στο Ιράκ απ' το μακρύ χέρι της κυβέρνησης Κοϊζούμι είναι ενδεικτική, μεταξύ άλλων, των απώτερων προθέσεων των κέντρων εξουσίας στο Τόκιο. Θεωρούν πως η αποστολή στο Ιράκ πρέπει να πετύχει με το μικρότερο κόστος γιατί αποτελεί «πρόκριμα» για την ανάπτυξη και δράση ιαπωνικών στρατευμάτων στο μέλλον. Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά μετά το 1945 που η Ιαπωνία στέλνει στρατιωτικές δυνάμεις σε εμπόλεμες ζώνες του εξωτερικού με πρόσχημα «ανθρωπιστικές αποστολές». Το ξαναέκανε στο Αφγανιστάν με βατήρα τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη που, όπως διαφάνηκε, επιτάχυναν τις ετοιμασίες των ιμπεριαλιστικών κέντρων στην Ιαπωνία για ενεργότερη στρατιωτικοποίηση της χώρας...

Η καταστρατήγηση του φιλειρηνικού Συντάγματος, που απέκτησε η Ιαπωνία λίγο μετά την κατοχή της από τους Αμερικανούς στο τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, έχει στην πράξη αρχίσει εδώ και καιρό (αρχές δεκαετίας '90). Στη θεωρία απομένει η «εξαφάνιση» του άρθρου 9 από το Σύνταγμα που απαγορεύει ρητώς κάθε είδους στρατιωτικής αποστολής της Ιαπωνίας στο εξωτερικό...

Η κυβέρνηση Κοϊζούμι έχει ήδη αρχίσει τις ετοιμασίες για την -προς το ιμπεριαλιστικότερο - μεταρρύθμιση του Συντάγματος. Αλλωστε είναι χαρακτηριστική η απόλυτη (επί του παρόντος) σύμπλευση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων μεταξύ Τόκιο και Ουάσιγκτον (ταύτιση κυβερνήσεων Μπους - Κοϊζούμι για προληπτικού χαρακτήρα επεμβάσεις σε ξένες χώρες, σχέδιο «αντιπυραυλικής» ομπρέλας κλπ.). Το θέμα είναι όμως πως τα τελευταία εξοπλιστικά και «πολεμικά παιχνίδια» του Τόκιου θα προκαλέσουν (αν δεν προκαλούν ήδη...) νέα ένταση στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής και βορειοανατολικής Ασίας και νέα κούρσα στρατιωτικών εξοπλισμών από όλους τους γείτονες (Κίνα, Ρωσία, ΛΔ Κορέας κλπ.).

Ομως, οι κινήσεις της κυβέρνησης Κοϊζούμι για την ουσία και τον τύπο της άρσης του άρθρου 9 του Συντάγματος δημιουργούν και προσκρούουν σε αντιδράσεις. Οχι τόσο της αξιωματικής αντιπολίτευσης του «Δημοκρατικού Κόμματος» που ήδη έχει ταυτιστεί πολιτικά σε καίρια ζητήματα της εσωτερικής και εξωτερικής κυβερνητικής πολιτικής. Αλλά στις αντιδράσεις μίας διόλου ευκαταφρόνητης (αριθμητικά) μερίδας του λαού που διαδηλώνει συχνά ενάντια στα πολεμοκάπηλα σχέδια της κυβέρνησης Κοϊζούμι, αρνούμενη να υποκύψει στα «ψευτοδιλήμματα» ξένων πολιτικών αναλυτών: φιλειρηνική Ιαπωνία ή «ανεξάρτητη» (από τη «μητέρα» Αμερική)... Οι λαοί, άλλωστε, είναι οι πρώτοι που (προ)καταβάλλουν το τίμημα της στρατιωτικοποίησης της εξωτερικής πολιτικής των ένθεν κακείθεν κέντρων εξουσίας...

Οι διαδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις των Ιαπώνων δεν είναι πρόσκαιρες. Εως πρότινος εστιάζονταν στην απομάκρυνση των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων απ' τη χώρα τους, στις διεθνείς προσπάθειες για απαγόρευση των («μικρών» και μεγάλων) πυρηνικών όπλων, ενώ πριν από ένα χρόνο οι φωνές διαμαρτυρίας τους ενώνονταν με εκείνες του διεθνούς αντιπολεμικού κινήματος κατά του πολέμου στο Ιράκ. Σήμερα, οι Ιάπωνες καλούνται να εντείνουν τους αγώνες και τις αντιδράσεις τους μπροστά σε ακόμη σοβαρότερα ζητήματα. Τα φιλόδοξα ιμπεριαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης Κοϊζούμι είναι βέβαιο πως θα ενεργοποιήσουν περαιτέρω τις λαϊκές κινητοποιήσεις...