Είναι γεγονός ότι όσο φτάνουμε πιο κοντά στη μέρα της κάλπης, τόσο και πιο καθαρά μέσα από την αντιπαράθεση φαίνεται ότι δύο βασικά πολιτικές είναι αυτές που συγκρούονται. Από τη μια, η πολιτική του ΚΚΕ. Πολιτική που προωθεί λύσεις στα οξυμένα προβλήματα σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων, για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, για την ευημερία του. Πολιτική ανάπτυξης της χώρας με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος. Από την άλλη, η πολιτική των κομμάτων της πλουτοκρατίας που ακρογωνιαία λίθος της είναι τα συμφέροντα του μεγάλου, μονοπωλιακού κεφαλαίου που απομυζά τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Κι αυτό ακριβώς πασχίζουν να συγκαλύψουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διαφημίζοντας εύηχα μέτρα δήθεν στήριξης των ασθενέστερων, προκειμένου να υφαρπάσουν τη λαϊκή ψήφο και το μεγάλο κεφάλαιο να συνεχίζει αλώβητο να θησαυρίζει στις πλάτες μας.

Στην ταξική κοινωνία που ζούμε υπάρχει μία και μόνη αλήθεια, όσο κι αν αυτό το πολεμούν οι κάθε είδους απολογητές του συστήματος: Οι εργαζόμενοι κερδίζουν μόνο αν χάνει το μεγάλο κεφάλαιο. Και θα κερδίσουν οριστικά τη ζωή τους αν καταργηθεί το κεφάλαιο. Γι' αυτό και χρειάζεται συνεχής αναμέτρηση και ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα. Την πολιτική του ΚΚΕ τη χαρακτηρίζουν αυτοί ως «μη ρεαλιστική». Προβάλλουν την άποψη ότι ο σημερινός συσχετισμός δύναμης είναι αμετάβλητος. Αλλά αυτή η ανιστόρητη άποψη πάει να αποτρέψει το λαό και το κίνημά του απ' αυτό που ο ίδιος μπορεί να καταφέρει. Να συγκροτήσει η συντριπτική του πλειοψηφία το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Η εκλογική μάχη μπορεί να αξιοποιηθεί σ' αυτή την κατεύθυνση. Με την καταδίκη της εφαρμοζόμενης πολιτικής και των κομμάτων της ολιγαρχίας. Με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ. Ο ρεαλισμός έχει σχέση με την αποφασιστικότητα του ίδιου του λαού να επιβάλει αλλαγές προς όφελός του.

Το ΚΚΕ ήταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων για δουλιά, δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια για όλους, για καλύτερο μισθό και μεροκάματο, για το εισόδημα του φτωχού αγρότη και του ΕΒΕ, για δημοκρατικά δικαιώματα, για λαϊκές ελευθερίες, για τον πολιτισμό και το περιβάλλον, για την ισοτιμία των δύο φύλων, για τα προβλήματα της νεολαίας. Ηταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά των ιδιωτικοποιήσεων, κατά της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, της κοινωνικής ασφάλισης, κατά των αντιλαϊκών επιλογών της ΕΕ, κατά του πολέμου, της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων και του ΝΑΤΟ. Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, για το Μάαστριχτ, την ΟΝΕ και το ευρώ, για το Σύμφωνο Σταθερότητας, όταν τ' άλλα κόμματα την έκρυβαν.

Στις 7 Μάρτη και οι ψηφοφόροι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Με το Κόμμα να βγαίνει ισχυρό από αυτήν την κρίσιμη αναμέτρηση, δίνεται αποφασιστική απάντηση στο δικομματισμό. Πλήττεται η μοιρολατρία. Δυναμώνει η αυτοπεποίθηση του λαού, η λαϊκή πάλη για την αντεπίθεση. Η αποτελεσματικότητα του λαϊκού κινήματος, για την παρεμπόδιση και αποτροπή επιβολής νέων χειρότερων αντιλαϊκών μέτρων σ' όλα τα μέτωπα. Για καταχτήσεις στις λαϊκές διεκδικήσεις. Για τη λαϊκή προοπτική γενικότερα. Ο λαός μπορεί.