Πάντως, πέρα από τα παραπάνω, σχετικά με το μέχρι σήμερα 15χρονο βίο και πολιτεία της ιδιωτικής τηλεόρασης στη χώρα μας. Εάν αναρωτιέστε, για το ρόλο και την τύχη της σχετικής νομοθεσίας, η οποία υποτίθεται πως διασφαλίζει τη διαφάνεια, την ουσιαστική ενημέρωση του πολίτη, την ισότιμη μεταχείριση των κομμάτων, το μορφωτικό και διαπαιδαγωγιτικό ρόλο της τηλεόρασης κλπ, κλπ, σας πληροφορούμε τα εξής: Τις προάλλες, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης έδωσε στη δημοσιότητα τα σχετικά μητρώα, που κατέθεσαν τα ιδιωτικά κανάλια, με αφορμή τη νέα διαδικασία αδειοδότησης. Ε, λοιπόν, σε πείσμα της συνταγματικής επιταγής και του πλήθους των νομοθετημάτων, των παλιότερων λεονταρισμών του αρμόδιου υπουργού Ευάγγ. Βενιζέλου κλπ, κλπ, οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών καναλιών παραμένουν αόρατοι στις περισσότερες των περιπτώσεων. Συνήθως, κρύβονται πίσω από παρένθετα πρόσωπα και εξωχώριες εταιρίες του Λουξεμβούργου, της Ιρλανδίας, της Κύπρου, του Μονακό και διαφόρων εξωτικών νησιών του Ειρηνικού.

Ετσι, για να μη μένει και η παραμικρή αμφιβολία, τόσο για το ποιοι πραγματικά κυβερνούν τη χώρα, όσο και για το ρόλο, που παίζουν οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους.