Η μείωση του εργάσιμου χρόνου και η καθιέρωση του 35ωρου-7ωρου-5ήμερου με αύξηση των μισθών και πλήρη καθολική δημόσια κοινωνική ασφάλιση, αποτελεί ένα πάγιο δίκαιο και ρεαλιστικό αίτημα των εργαζομένων. Σ' αυτήν την κατεύθυνση το ΚΚΕ κατέθεσε πριν λίγες μέρες στη Βουλή Πρόταση Νόμου, την οποία υπογράφει όλη η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, και με την οποία προτείνει την καθιέρωση του γνήσιου 35ωρου για όλους τους εργαζόμενους και σε όλες τις επιχειρήσεις με πλήρη μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το αίτημα αυτό «ανταποκρίνεται στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και την ανάπτυξη της τεχνολογίας και γίνεται αναγκαίο για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης και την ικανοποίηση των διευρυμένων στις σημερινές συνθήκες αναγκών των εργατικών οικογενειών».

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στην Εισηγητική Εκθεση, «οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και έχουν δικαίωμα στην πλήρη σταθερή εργασία, με μειωμένο εργάσιμο χρόνο και ουσιαστικά εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες».

Ωστόσο, για να έχει θετικά αποτελέσματα η μείωση του εργάσιμου χρόνου και να λειτουργήσει προς όφελος του λαού, πρέπει να συνοδεύεται από ορισμένες βασικές προϋποθέσεις.

Αυτές, όπως ορίζονται στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ, αφορούν την κατάργηση των αντεργατικών μέτρων που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Την κατάργηση των αντεργατικών μέτρων που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που αφορούν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τις εργολαβίες, την ενοικίαση εργαζομένων, τα μεσιτικά - δουλεμπορικά γραφεία, τα δελτία παροχής υπηρεσιών, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τη μερική απασχόληση ή παρόμοιες μορφές εκμετάλλευσης, που συντελούν σήμερα στη μετατροπή των εργασιακών χώρων σε εργασιακά κάτεργα. Αυστηρή και απαρέγκλιτη εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που υπονομεύονται καθημερινά και υποκαθίστανται από ατομικές συμβάσεις με βάρβαρους όρους αμοιβής και εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή του γνήσιου 35ωρου προϋποθέτει την κατάργηση όλων εκείνων των μέτρων και νομοθετημάτων που οδηγούν στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δηλαδή, στη δυνατότητα της εργοδοσίας να αυξάνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, να παραβιάζει το πενθήμερο και να αυξάνει έτσι την απλήρωτη εργασία. Γιατί ακόμα και μια «μείωση» του χρόνου εργασίας με ελαστικές μορφές και διευθέτηση του ημερήσιου, εβδομαδιαίου, ακόμα και μηνιαίου χρόνου, αναπόφευκτα οδηγεί όχι στη βελτίωση, αλλά στη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων.

Ειδικότερα η πρόταση του ΚΚΕ προβλέπει:

Με το άρθρο 1 της πρότασης του ΚΚΕ καθιερώνονται οι 35 ώρες εργασία την εβδομάδα με πενθήμερο και 7ωρο ημερησίως. Για τους εργαζόμενους στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα το 30ωρο με πενθήμερο και 6ωρο ημερησίως. Ορίζεται επίσης ότι με συλλογικές συμβάσεις είναι δυνατή η ακόμα μεγαλύτερη μείωση του εργάσιμου χρόνου, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τα ημερομίσθια των εργαζομένων.

Στο άρθρο 2 ορίζεται ότι η μείωση του εργάσιμου χρόνου αφορά όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό, δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα χωρίς εξαιρέσεις.

Στο άρθρο 3 ορίζονται οι καταργούμενες αντεργατικές διατάξεις και πιο συγκεκριμένα οι διατάξεις που αναφέρονται: στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, στις ειδικές μορφές απασχόλησης (φασόν κλπ.), στην προσωρινή απασχόληση (δανεισμός των εργαζομένων), στα Ιδιωτικά Γραφεία Συμβούλων Εργασίας τα γνωστά ως δουλεμπορικά γραφεία, στη μερική απασχόληση. Καθώς επίσης και κάθε άλλη διάταξη ουσιαστικού ή τυπικού νόμου που έρχεται σε αντίθεση με την παρούσα πρόταση νόμου.

Τέλος, στο άρθρο 4 ορίζεται η άμεση έναρξη ισχύος του παρόντος από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.