Η Κωστούλα Μητροπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε Νομικά, αλλά αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Εμφανίστηκε στα Γράμματα το 1960, με το μυθιστόρημα «Η χώρα με τους ήλιους». Το 1963 διακρίθηκε με το «Βραβείο των Δώδεκα» για το έργο της «Πρόσωπα και φιγούρες». Το 1984 πήρε το Α΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων «Μεγέθυνση». Το 1989 το βραβείο «European Script Fund» για το σενάριο «Το παλιοπωλείο στην Τσιμισκή». Το 1997 το Βραβείο Θεατρικού Εργου για τις «Τέσσερις ερημιές». Πολλά έργα της είχαν μεταφραστεί και κυκλοφορήσει σε Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, Αυστραλία και Λ. Αμερική, ενώ έργα της διδάσκονται σε πανεπιστήμια της Σικελίας, Αυστραλίας και του Μεξικού. Στο ενεργητικό της είχε και μεταφράσεις ξένων μυθιστορημάτων και θεατρικών έργων. Να σημειωθεί, επίσης, ότι για ένα μικρό διάστημα, στη δεκαετία του 1970, δημοσίευσε κείμενά της στο «Ρ» και ότι για δέκα, περίπου χρόνια, κείμενά της δημοσίευε στο «Εθνος».
Από το 1960 μέχρι το 2000 εξέδωσε 37 πεζογραφικά βιβλία (μυθιστορήματα, νουβέλες, διηγήματα), με τελευταίο το μυθιστόρημα «Τις Κυριακές το σπίτι μύριζε κανέλα» (2000). Τα θεατρικά της έργα είναι τα εξής: «Μουσική για μια αναχώρηση» (1980), «Τέσσερις ερημιές» (1981), «Περιθωριακοί» (1984). «Η τελευταία παράσταση» (1984), «Η νταλίκα» (1985), «Εξι ρόλοι για σολίστες» (1986), «Στην ίδια πόλη» (1987), «Καμπαρέ, ο κόσμος» (1991). Το τελευταίο έργο έργο που έγραψε, υπό τον αρχικό τίτλο «Γιατί τα μάτια σου είναι γαλάζια;», αλλά δεν πρόλαβε να δει εκδομένο, αποτελείται από οκτώ ιστορίες «παραμύθια» για μεγάλους.