Με τη γνωστή μέθοδο των προεκλογικών υποσχέσεων ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε, για μια ακόμα φορά, να ρίξει «στάχτη» στα μάτια του αγροτικού κόσμου της χώρας, για να υφαρπάσει την ψήφο του. Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας την παραδοσιακή πλέον προεκλογική παροχή της αύξησης των συντάξεων και αξιοποιώντας την αγωνία του ανθρώπου της υπαίθρου για τα χρέη και τα πανωτόκια στην τράπεζα, επιχείρησε να πείσει ότι στη «νέα εποχή», όπως ισχυρίστηκε: «Θα βάλουμε προτεραιότητα την Ελλάδα της υπαίθρου, την Ελλάδα της περιφέρειας».

Ο Γ. Παπανδρέου, το προηγούμενο Σάββατο από το δημαρχείο της Αρνης (Ματαράγκα), του νομού Καρδίτσας, προχώρησε σε «λαμπερές» εξαγγελίες, αλλά δεν έδωσε καμιά ουσιαστική απάντηση στα τεράστια προβλήματα του αγρότη. Η συνεχόμενη μείωση των τιμών των προϊόντων, οι ποσοστώσεις που επιβάλλονται στην παραγωγή και ο επικείμενος τερματισμός των επιδοτήσεων, που οδηγούν στο ξεκλήρισμα των αγροτών, αποτέλεσμα της ευρω - πολιτικής, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, δεν πήραν... απάντηση, γιατί ακριβώς την ίδια αντιαγροτική πολιτική θα ακολουθήσει και θα εφαρμόσει και ο Γ. Παπανδρέου.

Ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υποσχέθηκε ότι μέσα στην επόμενη τετραετία η κατώτερη αγροτική σύνταξη θα φτάσει τα 300 ευρώ. Η προεκλογική εξαγγελία του Γ. Παπανδρέου ήρθε δυο βδομάδες μετά από τη δική του τοποθέτηση στη Θράκη, με την οποία υποστήριζε: «Ενα ζευγάρι αγροτών συνταξιούχων παίρνει σήμερα 140.000 δραχμές. Θεωρώ ότι αυτή είναι μια σωστή σύνταξη, μια ικανοποιητική σύνταξη». Βέβαια, όσο πλησιάζουν οι εκλογές, πολλές από τις απόψεις του υπουργού Εξωτερικών θα αλλάζουν, προκειμένου να «επιτευχθεί» ο στόχος. Βέβαια, ακόμα και τα 300 ευρώ, που υποσχέθηκε ο Γ. Παπανδρέου, είναι σύνταξη πείνας για τον αγροτικό κόσμο. Πολύ περισσότερο, όταν από το 1998, οι αγρότες καλούνται να καταβάλουν από 110 έως 300 χιλιάδες δραχμές το χρόνο, στο Ταμείο Κύριας Ασφάλισης Αγροτών, προκειμένου να πάρουν σύνταξη στα 65 χρόνια.

Παράλληλα, ο Γ. Παπανδρέου «δεσμεύτηκε» ότι «ανεξάρτητα από το ύψος των οφειλών του αγρότη, ο αγρότης θα καταβάλει ως τόκους το πολύ, το ανώτατο, το διπλάσιο του κεφαλαίου». Ταυτόχρονα, υποστήριξε ο ίδιος, «του δίνουμε τη δυνατότητα, αν και σε αυτό δεν έχει να πληρώσει εκείνη τη στιγμή, γιατί πολλές φορές δεν έχει να πληρώσει εκείνη τη στιγμή, δηλαδή τη στιγμή που θα πάρουμε το μέτρο, θα του δώσουμε τη δυνατότητα λήψης δανείων για 25 χρόνια διάρκεια με επιτόκιο 3%».

Ουσιαστικά, ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υποσχέθηκε μια τραπεζική ρύθμιση. Δεν έδωσε καμιά λύση στο πρόβλημα, αφού ο αγρότης καλείται να πληρώσει τόκους, επί τόκων και όχι να αποπληρώσει το αρχικό κεφάλαιο του δανείου του. Την ίδια στιγμή, βέβαια, οι ...δεσμεύσεις του Γ. Παπανδρέου δίνονται σε ανθρώπους που σε ετήσια βάση βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται και οι οποίοι όχι μόνο δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις τραπεζικές τους οφειλές, αλλά ούτε στην κάλυψη των βασικών αναγκών τους.

Εδώ και πολλές δεκαετίες, προεκλογικά όλοι θυμούνται τους αγρότες... Τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όμως, τα τελευταία 20 χρόνια καταγράφουν την εξαφάνιση 184.000 αγροτικών εκμεταλλεύσεων στην Ελλάδα.