Τις μικρές αυτές ανατροπές, όμως - όπως όλοι καταλαβαίνουμε - δεν έχουν λόγο να τις επιχειρήσουν τα κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία. Αυτά είναι «τακτοποιημένα» και εγκλωβισμένα στη λογική του δικομματισμού, του αποκλεισμού των άλλων και, σε «ακραίες» περιπτώσεις - από τα ακραία καιρικά φαινόμενα - ακόμη και στη συνενοχή στο «αντιτρομοκρατικό ιδεώδες» αλλά και στον αντικομμουνισμό, αν λάβουμε υπόψη τις πρόσφατες εκτιμήσεις των συντηρητικών «λαϊκών» κομμάτων της Ευρώπης.

Τα άλλοθι της «χαμένης ψήφου» κλπ. όχι μόνο δεν ισχύουν αλλά αν ξαναμπούν στο μυαλό μας - και δε μας αποτρέψουν πάλι από τη λάθος κίνηση - θα μας γεμίσουν ενοχές δυσκολοβάσταχτες. Γιατί, από κει και πέρα, θα πρέπει να αιτιώμεθα αποκλειστικά τους εαυτούς μας για το αβέβαιο μέλλον.