- Γ.Β: Από τα τέλη του 1995 και μετά, όλοι γίναμε μάρτυρες μιας πορείας αλλοίωσης της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ, η οποία εντασσόταν σ' ένα πλαίσιο εκσυγχρονισμού. Βέβαια, ποτέ δεν κατάλαβα πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βασικό πολιτικό σύνθημα, ως βασικός πολιτικός όρος η λέξη «εκσυγχρονισμός». Εκσυγχρονισμός, σημαίνει ότι αποδέχομαι τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις εφαρμόζω στη ζωή μου. Υπάρχει εκσυγχρονισμός, όμως, στην ιδεολογία; Υπάρχει εκσυγχρονισμός στην πολιτική πρακτική; Για όνομα του θεού. Εάν εκσυγχρονισμός είναι τα φαινόμενα τα οποία ζούμε τελευταία, τότε εγώ αυτόν τον εκσυγχρονισμό δεν το αποδέχομαι και γι' αυτό ακριβώς το λόγο έφτασα στην παραίτηση.

Τι θέλετε να θυμηθούμε. Να θυμηθούμε τα Ιμια; Τη Συμφωνία της Μαδρίτης όπου για πρώτη φορά αναγνωρίζουμε ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα των Τούρκων στο Αιγαίο; Να θυμηθούμε τους S-300 που ξεκίνησαν να πάνε στην Κύπρο και βρέθηκαν στην Κρήτη, με τη δημόσια παρέμβαση της υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών; Να θυμηθούμε τον Οτσαλάν; Να θυμηθούμε το Χρηματιστήριο όπου έγινε η μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου. Οπου ο πλούτος συγκεντρώθηκε σε παρά πολύ λίγα χέρια, μέσω της μεγαλύτερης απάτης του αιώνα;

- Σίγουρα όλα αυτά συνέβησαν. Μεσολάβησαν όμως δυο εκλογικές αναμετρήσεις, πραγματοποιήθηκαν αρκετές Κεντρικές Επιτροπές του ΠΑΣΟΚ, όμως σας είδαμε να φτάνετε σ' αυτή την έκρηξη και να παραιτείστε μόλις την προηγούμενη βδομάδα μετά την ανακοίνωση του ψηφοδελτίου Επικρατείας από τον Γ. Παπανδρέου.

- Γ.Β: Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η παραίτηση, όμως, δεν έγινε μόνο για την ανακοίνωση των ονομάτων που συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο. Μετά από αυτά, παρακολουθώ έκπληκτος τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η διπλωματία στα εθνικά μας θέματα. Πρόκειται για μια μυστική διπλωματία. Κανείς δε γνωρίζει τίποτα. Αυτή τη στιγμή, γίνονται συνεχείς συζητήσεις σε επίπεδο Ελλήνων και Τούρκων εμπειρογνώμων για εθνικά θέματα και κανένας δεν ξέρει πού ακριβώς βρισκόμαστε. Συγχρόνως, υπάρχει η πορεία για κλείσιμο και όχι για λύση του Κυπριακού, όπως κακώς μας παρουσιάζεται. Το σχέδιο Ανάν είναι ένα σχέδιο έντονα φιλοτουρκικό, νεοαποικιακού τύπου που καθορίζει επιδιαιτητή και επικυρίαρχο των πάντων τον αγγλο-αμερικανικό άξονα. Αυτή τη στιγμή με το σχέδιο Ανάν, πάμε σε κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κανείς δε λέει την αλήθεια στον ελληνικό και τον κυπριακό λαό. Τα εθνικά θέματα απουσιάζουν από την προεκλογική ανταλλαγή θέσεων και απόψεων.

- Παρά τις διαφωνίες που εκφράζετε σήμερα, μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ παραμείνατε. Γιατί;

- Γ.Β: Γιατί συνέχισα να είμαι μέλος; Κατ' αρχήν πρέπει να τονίσω ότι από το προηγούμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 2001 είχα κάνει δημόσια δήλωση ότι δε θα είμαι υποψήφιος στις εκλογές με το κόμμα και δεν ήμουνα. Τότε για μια τελευταία φορά, ήθελα να πιστεύω και πολλοί με πίεσαν προς αυτή την κατεύθυνση, ότι είμαστε ενόψει εξελίξεων, ότι θα άλλαζαν τα πράγματα.

- Εγιναν όμως συνεδριάσεις της ΚΕ, πραγματοποιήθηκε συνέδριο, γιατί δεν ακούστηκαν διαφορετικές απόψεις;

- Γ.Β: Ξέρετε τι πάει να πει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ; Ξέρετε πώς συνεδριάζει η ΚΕ του ΠΑΣΟΚ; Πρόκειται για ανοιχτές συνεδριάσεις, ανοιχτές συγκεντρώσεις, με 2.000 άτομα μέσα σε μια αίθουσα που κανένας δεν μπορεί να μιλήσει. Εγώ, στις δύο τελευταίες συνεδριάσεις, επιχείρησα να πάρω το λόγο, δε μου τον δώσανε. Οι διαδικασίες είναι συνοπτικές: αποφασίζουμε και διατάζουμε.

Γι' αυτό και δε μετείχα ούτε στο δήθεν συνέδριο, τη φιέστα που έγινε, γιατί συνέδριο είναι η κορύφωση μιας διαδικασίας δημοκρατικής. Εδώ δεν υπήρχε ούτε διαδικασία, ούτε κορύφωση, ούτε αρχή, ούτε τέλος, τίποτα. Ηταν απλά μια μάζωξη, όπου υπήρχαν μέσα 4.500 σύνεδροι, οι περισσότεροι χειροκροτητές. Εγινε, δε, ένα συνέδριο το οποίο δεν προβλέπεται από κανένα κείμενο, από κανένα οργανόγραμμα, αυτή η σύνθεση της μάζωξης. Δεν είναι δυνατόν δυο μέρες, πριν το συνέδριο να αλλάζεις τους όρους με τους οποίους εκλέγεται ο πρόεδρος. Σ' ένα φυσιολατρικό όμιλο να πας τέτοια πράγματα δε γίνονται. Με αυτές τις συνοπτικές διαδικασίες, επιχείρησαν να πουλήσουν ενθουσιασμό.

Οσο για τη συμμετοχική δημοκρατία, κάποτε το λέγαμε λαϊκή συμμετοχή, τώρα φυσικά το κάναμε συμμετοχική δημοκρατία. Τι πάει να πει όμως συμμετοχική δημοκρατία, εκτός αν στόχος είναι να αποφύγουμε τη λαϊκή συμμετοχή. Πρέπει να μάθουμε ότι δεν υπάρχει μη συμμετοχική δημοκρατία. Υπάρχει δημοκρατία και ας την εφαρμόσουμε.

Για όλα αυτά σας ενημερώνω ότι όλο αυτό το διάστημα ήμουνα σε συνεχή αναζήτηση, και όχι μόνο εγώ, ήταν και άλλοι μαζί με μένα.

- Το ΠΑΣΟΚ, όμως, σήμερα μιλά για «αμφίπλευρη διεύρυνση». Η ΝΔ ακολουθεί τη γνωστή αντιπολιτευτική της τακτική και τα γνωστά κεντροαριστερά και κεντροδεξιά σενάρια έρχονται και πάλι στο προσκήνιο. Πού εκτιμάτε ότι οδεύουν τα πολιτικά πράγματα της χώρας;

- Γ.Β: Σήμερα ζούμε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από έντονα φαινόμενα πολιτικής διαστροφής και όλα αυτά πολύ φοβάμαι ότι γίνονται καθ' υπαγόρευση. Δεν υπάρχει κατά αρχήν διεύρυνση. Θα ήθελα, μάλιστα να πω, ότι η ΝΔ είναι πιο συνεπής από ό,τι το ΠΑΣΟΚ, γιατί η ΝΔ ουδέποτε απέκρυψε ότι θέλει να κάνει άνοιγμα προς το χώρο του κέντρου και της Αριστεράς. Σ' αυτό δεν έχω καμιά αντίρρηση, αυτό τη συμφέρει, την εξυπηρετεί για να δημιουργήσει μια «θολούρα». Το ΠΑΣΟΚ δε διακήρυξε ποτέ ότι θα κάνει άνοιγμα προς τα δεξιά. Εχει βγάλει ποτέ μια διακήρυξη στην οποία να αναφέρει ότι θα κάνει άνοιγμα προς τα δεξιά; Πάντα λέγαμε - παρεξηγιόμασταν κιόλας - όταν μας έλεγαν ότι είστε το κόμμα του κεντρώου χώρου και αντιλέγαμε ότι εμείς είμαστε στο χώρο της Αριστεράς. Μάλιστα, κάποτε κάναμε και το διαχωρισμό: Η Αριστερά και η παραδοσιακή Αριστερά.

Αυτή η διεύρυνση, λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αμφίπλευρη. Διότι μπορεί να είχανε διαφορετικές αφετηρίες στα νιάτα τους όλοι αυτοί, στη συνέχεια όμως συναντήθηκαν. Υπάρχει σύμπλευση, υπάρχει απόλυτη σύγκλιση στην κατεύθυνση. Εχουν κοινή κατεύθυνση και οι τέσσερις. Μια κατεύθυνση προς τον νεοφιλελευθερισμό, την οποία με ιδιαίτερη πίστη την υπηρετούν και τα τέσσερα αυτά στελέχη. Αλλωστε, οι περιπτώσεις όλων αυτών έχουν κριθεί.

Το 1993, η πολιτική του Μάνου και του Ανδριανόπουλου, κρίθηκε από τον ελληνικό λαό και αποδοκιμάστηκε. Η κύρια τακτική του ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου, ήταν να χτυπήσουμε τη ΝΔ στην πολιτική ακριβώς που είχε κύριους εκφραστές τον Ανδριανόπουλο και τον Μάνο. Ηττήθηκε, λοιπόν, η πολιτική Μάνου και Ανδριανόπουλου. Πώς σήμερα, λοιπόν, τους εμφανίζουμε και λέμε ότι κομίζουν το νέο; Γίνεται ποτέ να δημιουργηθεί κάτι το νέο όταν χρησιμοποιείς πολυμεταχειρισμένα και παλιά υλικά, όχι.

Η κ. Δαμανάκη, το 1998, ήταν υποψήφια δήμαρχος στην Αθήνα, υποστηριζόμενη από το κόμμα που κυβερνούσε την Ελλάδα - έχει σημασία αυτό - το ΠΑΣΟΚ και το Συνασπισμό. Θα θυμάστε ότι το ποσοστό του συνδυασμού μόλις και ξεπέρασε το 16%. Οποιοσδήποτε και αν κατέβαινε πλην της κ. Δαμανάκη, θα συγκέντρωνε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό. Αρα και αυτή η περίπτωση έχει κριθεί από τον ελληνικό λαό. Εχουν καταγραφεί οι αντιδράσεις κατά τρόπον υπεύθυνο, όπως είναι οι εκλογές. Αρα, λοιπόν, εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη διεύρυνση που έγινε καθ' υπαγόρευση.

- Τι εννοείται όταν λέτε ότι η «διεύρυνση» έγινε καθ' υπαγόρευση;

- Γ.Β: Καθ' υπαγόρευση κέντρων που οπωσδήποτε θέλουν να ελέγχουν απόλυτα τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Δηλαδή, τι θα πούμε τώρα ότι δεν υπάρχει ένα σύστημα εξουσίας, που συγκροτείται από την οικονομική εξουσία και τον ξένο παράγοντα και έχει φτάσει σ' ένα τέτοιο επίπεδο που ακόμα και να διορίζει την πολιτική εξουσία;

- Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση που περιγράφετε, πού βλέπετε τη διέξοδο για τα λαϊκά στρώματα, που είναι κοινά αποδεκτό και δεν ξέρω αν συμφωνείτε, ασφυκτιούν από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική;

- Γ.Β: Και βέβαια συμφωνώ απόλυτα. Ηταν και αυτός ένας από τους λόγους που με οδήγησαν στην παραίτησή μου. Τι να πρωτοπούμε, απ' αυτά που καταγράφονται στις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι είμαστε πρώτοι στη φτώχεια και τελευταίοι στους μισθούς. Τα λαϊκά στρώματα και γενικότερα ο ελληνικός λαός και όχι η κοινωνία. Γιατί πρέπει επιτέλους να χρησιμοποιούμε σωστά τους όρους, γιατί όταν λέμε εμείς ότι υπηρετούμε την κοινωνία, μέσα σ' αυτή είναι όλοι, είναι και οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι...

Το λαϊκό κίνημα λοιπόν, ο λαός που έχει τις ανησυχίες του, που αντιμετωπίζει ακόμα και αδυναμία να ζήσει σαν άνθρωπος, πρέπει να αντιδράσει. Και αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία, μετά από 20 μέρες να στείλει το μήνυμα. Να στείλει ένα μήνυμα ότι σ' αυτό τον τόπο υπάρχει λαός και πολίτες οι οποίοι αντιστέκονται. Δε θέλουν αυτή την πολιτική.

- Μπορείτε να δώσετε το στίγμα αυτής της πολιτικής;

- Γ.Β: Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω δυο πρόσφατα γεγονότα για να αναλύσω τη σκέψη μου. Τις τελευταίες μέρες τα ακραία πολιτικά φαινόμενα, τα ακολούθησαν ακραία καιρικά φαινόμενα και έτσι φτάσαμε σε μια πανηγυρική ομολογία ακραίας κρατικής ανεπάρκειας. Συγχρόνως, κατά τρόπον ανοιχτό, δημόσιο και κατανοητό, έγινε φανερό τις είδους κράτους έχουμε φτιάξει. Θα χρησιμοποιήσω τα δυο παραδείγματα.

Το αεροδρόμιο που ως γνωστό, είναι η καρδιά της επικοινωνίας μας με τον υπόλοιπο κόσμο, έκλεισε για μέρες. Οταν ρωτήθηκε ο αρμόδιος υπουργός, σε τηλεοπτικό σταθμό, τι γίνεται με το κλείσιμο του αεροδρομίο, είπε: Θα επικοινωνήσω με τον Γερμανό υπεύθυνο και θα τον ρωτήσω πότε θα ανοίξει το αεροδρόμιο. Οταν ο δημοσιογράφος του ανέφερε ότι είναι υπουργός, αυτός απάντησε: Με συγχωρείτε αλλά δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε στη λειτουργία του αεροδρομίου! Λίγο αργότερα ο γ.γ. πολιτικής προστασίας, για μένα καθ' όλα συμπαθής, ο κ. Βασιλόπουλος, σε άλλον τηλεοπτικό σταθμό ρωτήθηκε πότε θα ανοίξει το κλειστό τμήμα της Αττικής Οδού και απάντησε: Μίλησα με τον γενικό διευθυντή της εταιρίας που εκμεταλλεύεται την Αττική Οδό και περιμένω απάντηση.

Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό ότι βασικές λειτουργίες του κράτους, βασικές λειτουργίες που πρέπει να είναι στην υπηρεσία του πολίτη, είναι στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, η εκμετάλλευσή τους γίνεται από ιδιωτικά συμφέροντα. Εγώ δε λέω ότι το κράτος πρέπει να είναι έμπορος ή βιομήχανος, αλλά τουλάχιστον το κράτος πρέπει να έχει την ευθύνη λειτουργίας των βασικών τομέων. Απορώ τι άλλο θα δούμε.

Σ' αυτές οι επιλογές, ήταν άλλη μια διαφωνία που είχα με τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ. Ο όρος αποκρατικοποίηση δεν υπάρχει, υπάρχει ο όρος ιδιωτικοποίηση. Αυτό τον όρο τον εφηύρε η κ. Θάτσερ, είναι «όρος Θάτσερ» ο όρος ιδιωτικοποίηση. Οποιος, λοιπόν, χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο και λεκτικά και πολιτικά τότε είναι οπαδός ακριβώς της πολιτικής της Θάτσερ. Οπως λοιπόν το λαό τον έκαναν κοινωνία, έτσι και τις ιδιωτικοποιήσεις τις βάφτισαν αποκρατικοποιήσεις.

Ετσι ακριβώς μεταβλήθηκε και η φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ, την οποία κάποιοι κύριοι την ονομάζουν εξέλιξη. Στην ίδρυσή του το ΠΑΣΟΚ έλεγε: Τις λύσεις τις δίνει ο λαός. Στο τέλος της δεκαετίας του '80, έλεγε: Τις λύσεις τις δίνει η κοινωνία. Στο τέλος της δεκαετίας του '90 καταλήξαμε να λέμε: Τις λύσεις τις δίνει η αγορά. Εμπόριο με τις ιδέες και με την παρουσία μου στην πολιτική δεν μπορούν να κάνουν. Δεν μπορούμε να αγοράζουμε και να ξεπουλάμε. Σήμερα, γίνεται, ένα άνευ προηγουμένου ξεπούλημα χωρίς καμιά σοβαρή αντίδραση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Κάποτε είχαμε κρεμάσει και αφίσες με το τίτλο: «Η Ελλάδα δεν πωλείται». Τώρα τα πάντα πωλούνται...

- Στις κρίσιμες εκλογές που έρχονται πώς πιστεύετε ότι πρέπει να συμπεριφερθεί ο ελληνικός λαός;

- Γ.Β: Ο λαός πρέπει να κρίνει και πίσω από το παραβάν να στείλει το μήνυμα. Πρέπει να πάει αποφασισμένος, λαμβάνοντας υπόψη του όλα αυτά τα οποία συνέβησαν και συμβαίνουν και να στείλει το μήνυμα. Ο λαός πρέπει να καθορίσει το αύριο και όχι αυτοί που έρχονται και μας παρουσιάζονται στις τηλεοράσεις ότι εκπροσωπούν το αύριο. Κανένας δεν εκπροσωπεί το αύριο. Απλά και μόνο ο λαός πρέπει να προσδιορίσει, το, τι αύριο θέλει. Εξάλλου, το αύριο δε χτίζεται χωρίς το χτες και το σήμερα.

- Πώς, λοιπόν, πιστεύετε ότι πρέπει να συμπεριφερθεί ο ελληνικός λαός απέναντι στους εκπροσώπους του δικομματισμού;

- Γ.Β: Να στείλει το μήνυμα, να προασπίσει τα συμφέροντά του. Μέσα από την κάλπη ψηφίζοντας ακριβώς τα κόμματα αυτά που έχουν δείξει μια συνέπεια και έχουν μια συνέχεια. Δε θέλω να μπω σε προεκλογικό παιχνίδι και να πάρω θέσεις κομματικές. Αλλωστε, και εδώ η λάσπη κυριαρχεί. Αλλος λέει ότι είμαι φίλος του Καραμανλή και άλλος γράφει ότι το ΚΚΕ υποσχέθηκε να με βάλει σε πριμοδοτούμενη θέση στα ψηφοδέλτιά του. Τέτοιες ανοησίες, γιατί υπάρχουν πάντα «σάπια» και «σκοτεινά» μυαλά που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ορισμένα πράγματα γίνονται χωρίς συναλλαγή, γίνονται από ένα άνθρωπο για να προστατεύσει την όποια αξιοπρέπεια του έχει απομείνει.

- Το ΚΚΕ, προτείνει και παλεύει για τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου που θα αντισταθεί και θα αντιπαλέψει την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική. Πώς βλέπετε αυτή την πολιτική πρόταση;

- Γ.Β: Τη συγκεκριμένη πρόταση δεν την απορρίπτω και δεν πρέπει κανένας να την απορρίψει. Βέβαια, υπάρχουν πολλές άλλες παράμετροι που πρέπει να εξεταστούν και να συζητηθούν. Κανένας όμως δεν πρέπει να κλείσει τα μάτια του, σε τέτοιου είδους θετικές δημοκρατικές προκλήσεις. Είναι μια πρόκληση.