«Σύλλογοι Γονέων, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ μπορούν να υποβάλλουν και να υλοποιούν προγράμματα "ελεύθερης επιλογής", εφόσον τα έχουν επιλέξει οι μαθητές. Τα προγράμματα αυτά χρηματοδοτούνται από την πολιτεία. Εγκατάλειψη της πρακτικής του αναλυτικού προγράμματος και καθιέρωση της διεθνούς πρακτικής της θέσπισης στόχων».

«Τα προγράμματα σπουδών δεν καταρτίζονται πλέον αποκλειστικά από την κεντρική διοίκηση, αλλά καθορίζονται με συμμετοχή κάθε σχολείου και με βάση τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας».

«Υλοποίηση σταδιακά, έως το 2008, της νομοθετημένης δυνατότητας για σύναψη συμβάσεων μεταξύ των ΤΕΕ και επιχειρήσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».

«Δίνονται περισσότερες δυνατότητες πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσω της δημιουργίας μη κρατικών μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ» (από το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία).

Δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου για την Παιδεία: «Δεν μπορεί η γραφειοκρατική και κρατικίστικη αντίληψη να διέπει το εκπαιδευτικό σύστημα».

«Είναι η δική μου άποψη και έχω ψηφίσει μάλιστα υπέρ της δυνατότητας να δημιουργηθούν μη κρατικά πανεπιστήμια».

Ο ίδιος έχει προτείνει και τη συγχώνευση των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας.

Είναι ολοφάνερο πως προετοιμάζουν το έδαφος για την παραπέρα ταξική διαφοροποίηση των σχολείων. Σχολεία για τα παιδιά των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων, που θα προσελκύουν ευκολότερα προγράμματα και χρηματοδοτήσεις από τις επιχειρήσεις και σχολεία για τα παιδιά της εργατικής τάξης ή της επαρχίας, που μόλις θα καταφέρνουν να ανταποκρίνονται στους «στόχους»...

Πολυκατηγοριοποίηση και ακόμα στενότερη σύνδεση της Παιδείας με τις ανάγκες της αγοράς. Βασική κατεύθυνση, η ένταση των ρυθμών προσαρμογής της εκπαίδευσης στο εργασιακό μοντέλο του «απασχολήσιμου». Δείγμα γραφής αυτής της πολιτικής αποτελεί η πρόταση για συγχώνευση των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας, στο πλαίσιο της αμεσότερης σύνδεσης του σχολείου με την αγορά.