Οι δηλώσεις και κινητοποιήσεις από τις αρχές του Μάρτη δείχνουν ότι ένα μεγάλο τμήμα των Γερμανών εργαζομένων έχει αποφασίσει να περάσει από τα αντιπολιτευτικά λόγια στα έργα κατά της κοινωνικής πολιτικής της «κοκκινοπράσινης» κυβέρνησης (Σοσιαλδημοκρατών και Πράσινων).

Ετσι, ως πρώτο μέτρο εξαγγέλλονται για τις 3 του Απρίλη μεγάλες διαδηλώσεις στο Βερολίνο και σ' άλλες μεγάλες πόλεις, οργανωμένες από συνδικάτα, αριστερές δυνάμεις και κοινωνικά κινήματα. Οι οργανωτές τους υπολογίζουν εκατοντάδες χιλιάδες συμμετέχοντες που θα εκδηλώσουν την αντίθεσή τους στην «Ατζέντα 2010» της κυβέρνησης και θα απαιτήσουν την ανάκληση ή τουλάχιστον την αναθεώρησή της. Η απόφαση των εργαζομένων να κατεβούν στους δρόμους ενισχύθηκε και από το «σκληρό όχι» του καγκελάριου Σρέντερ στην αντιπροσωπεία της (βασικά σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας) Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB).

Αν και η DGB καθυστερημένα θυμήθηκε να διαμαρτυρηθεί στον καγκελάριο και δεν έκανε λόγο για όλα τα ζητήματα, π.χ., για το ζήτημα της μείωσης των συντάξεων ή για τη χειροτέρευση της θέσης των μακροχρόνιων ανέργων, ο καγκελάριος απάντησε ότι εμμένει στην ατζέντα του και θα συστήσει την ίδια πολιτική και στο διάδοχό του στην ηγεσία του κόμματος, Μιντεφέρινγκ.

«Οσο τα βάρη της κρίσης φορτώνονται στα θύματα της κρίσης, η DGB θα συνεχίσει τις διαμαρτυρίες της», δήλωσε ο πρόεδρος της DGB, Μίχαελ Σόμερ, και πρόσθεσε: «Κάναμε σαφές στον καγκελάριο πόσο οργισμένοι είναι οι άνθρωποι έξω. Αλλά αποκομίσαμε την εντύπωση ότι δε βλέπει το ζήτημα σε όλη την οξύτητά του».

Ο εκπρόσωπος της «Συμμαχίας του Βερολίνου κατά της κοινωνικής και μορφωτικής ληστείας», Μίχαελ Πριτς, προχώρησε περισσότερο. Δήλωσε ότι η οργή τη βάσης είναι τόσο μεγάλη ώστε η ηγεσία της DGB αναγκάστηκε να κινηθεί και ότι πιστεύει πως οι διαδηλώσεις της 3ης του Απρίλη σημαίνουν «την αρχή του τέλους της κυβέρνησης Σρέντερ».

Την προπερασμένη Παρασκευή και το Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε στην Ερφούρτη σύσκεψη της αριστερής πτέρυγας του SPD «Κοινότητα Εργασίας για ζητήματα εργαζομένων» (AFA), που αναφέρεται ότι έχει 200.000 μέλη - συνδικαλιστές, εργοστασιακούς συμβούλους και αριστερούς σοσιαλδημοκράτες.

Φαίνεται ότι και αυτών των σοσιαλδημοκρατών εξαντλήθηκε η υπομονή, ώστε να πραγματοποιήσουν την 3ήμερη σύσκεψή τους μια βδομάδα πριν το συνέδριο του SPD.

Ο επανεκλεγείς πρόεδρος της AFA, σοσιαλδημοκράτης βουλευτής Οτμαρ Σράινερ, επιβεβαίωσε ότι υπάρχει «μια ανησυχητική απώλεια εμπιστοσύνης σε μέρος των εργαζομένων» στο SPD. Στην κατευθυντήρια πρόταση δράσης, που ψηφίστηκε από τους 300 αντιπροσώπους, απαιτείται φανερή αλλαγή στρατηγικής στην εργασιακή πολιτική, στην κοινωνική και στη φορολογική πολιτική. Ωστόσο, γίνεται και ο συμβιβασμός, γιατί αναφέρεται εκεί ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται «σε κριτική αλληλεγγύη στην πολιτική της ηγούμενης από τη σοσιαλδημοκρατία ομοσπονδιακής κυβέρνησης», αλλά τονίζεται ότι αυτό «δεν είναι μονόδρομος».

Στην πρόταση απορρίπτονται μειώσεις στις παροχές των επιδομάτων ανεργίας και ασκείται κριτική σε ορισμένα σημεία της μεταρρύθμισης στον τομέα της Υγείας.

Στη σύσκεψη μίλησαν ακόμη ο μελλοντικός πρόεδρος του SPD, Φραντς Μιντεφέρινγκ, και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Κλέμεντ. Και οι δύο δήλωσαν ότι οι μεταρρυθμίσεις θα εφαρμοστούν, όπως αποφασίστηκαν από την κυβέρνηση.

Μια ομάδα από συνδικαλιστές, πρώην σοσιαλδημοκράτες, πράσινους και μέλη του ΚΟΔΗΣΟ δήλωσαν προ ημερών στον Τύπο ότι αποσκοπούν στην ίδρυση ενός νέου «αριστερού κόμματος». Στόχος τους είναι, είπαν, να κερδίσουν κυρίως σοσιαλδημοκράτες, που από αγανάκτηση έναντι της πολιτικής της κυβέρνησης δε μετέχουν στις εκλογές.

Ο πρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ, Λόταρ Μπίσκι, δήλωσε στην «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (13/14 του Μάρτη) ότι δε βλέπει κανέναν κίνδυνο για το ΚΟΔΗΣΟ και κάλεσε τους - έως τώρα ανώνυμους - ιδρυτές του να συνεργαστούν με το ΚΟΔΗΣΟ. «Το θεωρώ αυτό αυτονόητο, αν επιδιώκεται αλλαγή κατεύθυνσης στη Γερμανία», είπε ο Μπίσκι.

Η απειλούμενη ίδρυση νέου κόμματος αριστερά προς τη σοσιαλδημοκρατία κινητοποίησε την ηγεσία του SPD. Ο καγκελάριος, Γκέρχαρντ Σρέντερ, και έως το τέλος αυτής της βδομάδας ακόμα πρόεδρος του κόμματος, δήλωσε ότι η διακήρυξη για την ίδρυση του νέου κόμματος είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους του SPD. Ο προταθείς νέος πρόεδρος του SPD, Φραντς Μιντεφέρινγκ, δήλωσε ότι «όποιος συμπράττει» (στο νέο κόμμα) «αυτόματα βγαίνει από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα».

Ο ακόμα γενικός γραμματέας, Ολαφ Σολτς, κάλεσε μάλιστα τα στελέχη σε ένα είδος χαφιεδισμού. Τα κάλεσε να αναγγέλλουν «όλες τις δραστηριότητες σε σχέση με το σχέδιο για το αριστερό κόμμα».

Ο Οσκαρ Λαφοντέν, πρώην πρόεδρος του SPD, δήλωσε στην εφημερίδα «Bild» ότι ένα νέο αριστερό κόμμα θα είχε ελπίδες επιτυχίας «αν το SPD συνεχίσει την κοινωνική αποικοδόμηση». Μια διάσπαση του SPD, πρόσθεσε, μπορεί να αποφευχθεί, αν ο νέος πρόεδρος (Μιντεφέρινγκ) «ανακαλέσει μερικές υπερβολικές αξιώσεις».

Ο Οτμαρ Σράινερ, που προαναφέραμε, τάχθηκε κατά του νέου κόμματος με το αιτιολογικό ότι «είναι χειροπιαστή η διάσπαση του κόμματος (του SPD)». Τέλος, ο ηγέτης του SPD στη Βαυαρία, σύμφωνα με πληροφορίες εφημερίδων, σκέφτεται να ανεξαρτητοποιήσει οργανωτικά και πολιτικά την οργάνωσή του.