ΔΩΣΑΜΕ λοιπόν ...«εθνικό αγώνα», για να αποφασίσει να διανύσει την απόσταση Βρυξελλών - Λουκέρνης ο Γκίντερ Φερχόιγκεν; Δε λέμε, ...πολύτιμες θα είναι οι συμβουλές και οι παραινέσεις του για το «κοινοτικό κεκτημένο», όπως, όμως, όλοι συνομολογούν - τουλάχιστον, εμμέσως - ουδεμία αξία έχουν.

Τώρα, το τι είναι αυτό το «κεκτημένο», ας το αφήσουμε καλύτερα, κι ας το «παπαγαλίζουν» πολλοί και διάφοροι τόσο πολύ. Μια φορά, με τις αποφάσεις του ΟΗΕ κατά της κατοχής της βόρειας Κύπρου, της απομάκρυνσης των ξένων στρατευμάτων και της αποκατάστασης της ανεξαρτησίας και του ενιαίου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ουδεμία σχέση έχει, κι όποιος μπορεί ας επιχειρηματολογήσει για το αντίθετο.

Οσο για τα «μεταβατικά στάδια» και όλα τα σχετικά που φημολογούνται, όλοι γνωρίζουν τη λαϊκή ρήση ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»...

ΠΑΝΤΩΣ - όσο κι αν κάποιοι θέλουν να το παρουσιάζουν έτσι - δεν ήταν το Κυπριακό το θέμα που κυριάρχησε στη Σύνοδο Κορυφής. Ευρω-αντάλματα, ευρω-αστυνομίες και ευρω-ανταλλαγές πληροφοριών, ήταν τα θέματα που συζητούσαν οι «15». Και, το χειρότερο, αποφάσισαν...

Μαζί, βέβαια, με την επιτάχυνση των γνωστών αποφάσεων της Λισαβόνας...

Αραγε, πράγματι θεωρούν πως η ένταση της αστυνόμευσης και οι συντονιστές για την τρομοκρατία είναι μέτρα που κάνουν τους Ευρωπαίους να νιώθουν πιο ασφαλείς; Μάλλον σε όλη την ήπειρο αναρωτιούνται ...πώς μπλέξαμε έτσι.

Με όλ' αυτά, μόνον η ανασφάλεια ενισχύεται και το γνωστό ερώτημα ποιος θα μας προστατεύσει απ' τους ...προστάτες, έρχεται στο προσκήνιο ακόμη πιο έντονο...

ΚΑΙ ΓΙΑ όσους δεν το γνωρίζουν, βρισκόμαστε σε καθεστώς ασφάλειας «Ολυμπιακού επιπέδου». Το είπε χτες ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης, δηλώνοντας ότι την έναρξη του προαναφερομένου καθεστώτος αποτέλεσαν τα μέτρα ασφάλειας για την αφή της Ολυμπιακής Φλόγας.

Αν θεωρήσουμε ως ...δείγμα τη σπουδή, που έδειξαν οι αρχές για να κατασχέσουν νυχοκόπτες, λίμες, κουζινομάχαιρα για χόρτα, τσιμπιδάκια φρυδιών, ψαλιδάκια και φουρκέτες από τις γυναικείες τσάντες στην εκδήλωση, καταλαβαίνουμε το πνεύμα...