Οπως μεταδίδει το ρωσικό NEWSRU στις 11 Απρίλη 2004 τίθεται σε ισχύει το άρθρο του νόμου «Για τις βάσεις της ομοσπονδιακής πολιτικής στην κατοικία», σύμφωνα με το οποίο οι ασυνείδητοι ενοικιαστές θα πρέπει να αφήσουν τα σπίτια τους. Αυτό σημαίνει ότι 1,5 εκατομμύριο (!) Ρώσοι κινδυνεύουν άμεσα με έξωση από τα διαμερίσματά τους!

Στην κατηγορία των «ασυνείδητων ενοικιαστών» ανήκουν εκείνοι που δεν πλήρωσαν το ενοίκιο ή τα δημοτικά τέλη για έξι μήνες. Αλλά αυτό δεν είναι μοναδικό κριτήριο του παραπάνω μέτρου, γιατί αυτό αφορά καταρχήν όσους μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού δεν αγόρασαν τα διαμερίσματα που πριν τους είχε παραχωρήσει το κράτος, αλλά υπέγραψαν συμβόλαιο για το ενοίκιο. Ενάντια σ' αυτούς θα μπορούν να προσφύγουν οι δημοτικές υπηρεσίες.

Με την απόφαση του δικαστηρίου οι κάτοικοι που οφείλουν ποσά θα εξαναγκάζονται να εγκαταλείπουν τα διαμερίσματά τους και να μετακομίζουν σε άλλη κατοικία, την οποία θα τους την παραχωρούν οι δημοτικές υπηρεσίες, σε κοινόβια, όπου θα τους παραχωρείται χώρος 6 τετραγωνικών μέτρων ανά άτομο.

Οπως δήλωσε στο ραδιοσταθμό «Ηχώ της Μόσχας» η βουλευτής της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας, Γκαλίνα Χοβάνσκαγια, ο νόμος «αφορά μόνο τους ενοικιαστές των κατοικιών. Σ' ότι αφορά τους ιδιοκτήτες, εκεί ισχύει η νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία το διαμέρισμα του ιδιοκτήτη (που χρωστά δημοτικά τέλη) μπορεί να πουληθεί σε δημοπρασία με βάση απόφαση του δικαστηρίου, και το ποσό, αφού αφαιρεθεί το χρέος των δημοτικών τελών και των δικαστικών εξόδων, θα επιστρέφεται στον ιδιοκτήτη».

Ο επικεφαλής της Νομικής Επιτροπής της Κρατικής Δούμας, Πάβελ Κρασενίνικοφ, δε βλέπει καμία ανάγκη για αλλαγή του συγκεκριμένου νόμου, στον οποίο προβλέπεται και η πράξη της έξωσης των πολιτών από τα σπίτια τους για χρέη. Κατά τη γνώμη του οι παρόμοιες ενέργειες, δηλαδή η έξωση, «είναι εντελώς δικαιολογημένες». Σύμφωνα με τα λόγια του, η δικαστική πρακτική της έξωσης των πολιτών από τα διαμερίσματα για μη πληρωμή του ενοικίου υπάρχει ήδη 5-6 χρόνια. «Ο άνθρωπος που δεν πλήρωσε, από τη νομική άποψη είναι οφειλέτης. Και σ' αυτόν θα πρέπει να επιβάλλονται νομικές συνέπειες. Σε διαφορετική περίπτωση θα καταρρεύσει το σύστημα το δημοτικών τελών».

Βέβαια, ο συγκεκριμένος παράγοντας δεν εξήγησε το πώς γίνεται στα χρόνια του σοσιαλισμού να μην υπήρχε το φαινόμενο των εξώσεων, ενώ αυτό να είναι αναγκαίο στις σημερινές συνθήκες του καπιταλισμού. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία, στα χρόνια του σοσιαλισμού οι πολίτες πλήρωναν μόνο το 2% των εξόδων που έκανε το κράτος για τη διατήρηση κι επέκταση των συστημάτων αποχέτευσης, ύδρευσης και θέρμανσης, ενώ τώρα οι «καταναλωτές» πληρώνουν το 72% των εξόδων που κάνει το κράτος (οι δήμοι) σ' αυτούς τους τομείς! Μόνο την περίοδο 1993 - 1997 είχαμε αυξήσεις κατά 4.506 φορές στα δημοτικά τέλη, 629 φορές στην τιμή του ρεύματος, 982 φορές στις τιμές του νερού και των τελών αποχέτευσης, αύξηση κατά 1.940 φορές στην κεντρική θέρμανση, κατά 2.700 φορές για την κεντρική παροχή ζεστού νερού και 3.254 φορές πιο ακριβό έγινε το φυσικό αέριο! Από εδώ και η αδυναμία πολλών ανέργων, συνταξιούχων, χαμηλόμισθων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις πληρωμής των λογαριασμών τους. Τώρα το καπιταλιστικό κράτος απειλεί αυτά τα λαϊκά στρώματα και σε πρώτη φάση 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, και με διωγμό από τις κατοικίες που τους είχε παραχωρήσει η λαϊκή εξουσία!

Σ' αυτές τις συνθήκες δεν είναι τυχαίο πως ένα από τα ζητήματα άμεσης λαϊκής πάλης που αναδεικνύει το κομμουνιστικό κίνημα της Ρωσίας με κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, είναι η μείωση των δημοτικών τελών και η απαλλαγή από αυτό το βάρος των ανθρώπων που δεν έχουν τους ανάλογους πόρους για να πληρώσουν.