Η ανθρωπότητα μοιάζει να ωθείται σε απειλή γενικευμένου πολέμου. Η διεθνής πολιτική κινείται μεταξύ της κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας. Η δολοφονία του Παλαιστίνιου θρησκευτικού ηγέτη ως μια κατ' εξοχήν ακραία μορφή τρομοκρατίας χτυπά πισώπλατα το αναπτυσσόμενο προοδευτικό ειρηνιστικό κίνημα του λαού του Ισραήλ, τους αντιπολεμικούς διανοούμενους και στρατιωτικούς.

Το ισραηλινό προοδευτικό κίνημα υποχρεώνεται ή να δυναμώσει τις γραμμές του στην αντίσταση ή να διπλωθεί στο κυβερνητικό δόκανο της ανημπόριας, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το λαό. Το Ισραήλ ως καθεστηκυία τάξη ευθυγραμμίζεται ανοιχτά με τις επιδιώξεις του Ευρω-ατλαντικού Συμφώνου των ΗΠΑ που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ασκούμενης διεθνούς ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής πολιτικής. Είναι ένα είδος συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ της επιβολής της νέας ευρω-ατλαντικής τάξης και του ισραηλινού πολιτικού, και στρατοκρατικού κατεστημένου.

Το εξουσιαστικό σιδερόφρακτο ιερατείο του Ισραήλ έφτασε στο ακραίο σημείο δειλίας και καταισχύνης να δολοφονεί ένα Παλαιστίνιο θρησκευτικό ηγέτη με τη μέθοδο κοινού κατσαπλιά. Αίσχος στο κογκλάβιο εξουσίας του Ισραήλ που καταρρακώνει στη διεθνή κοινή γνώμη τον αρχαίο λαό των Εβραίων με παραδόσεις ολοκαυτώματος. Ωστόσο, όσο αποκρουστική κι αν είναι η κυβερνητική πολιτική του Α.Σαρόν δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι είναι κρίκος μιας ενιαίας ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής αλυσίδας. Η Μαδρίτη, το Κοσσυφοπέδιο, η Κύπρος, το Ιράκ κι όλα τα επαπειλούμενα σημεία του πλανήτη χαρακτηρίζονται από τη θέληση επιβολής υποδούλωσης των λαών από ένα ανεξέλεγκτο διεθνές ιερατείο της οικονομικής, πολιτικής και στρατοκρατικής ολιγαρχίας.