Είμαστε μπροστά σε ευρωεκλογές, με την ειδική τους σημασία και η συζήτηση έχει αγνοηθεί ή εγκλωβιστεί σε μηνύματα συμφέροντα στην άρχουσα τάξη, όπως η τρομοκρατία. Η Ευρώπη θα έχει τον συντονιστή - επίτροπο (!) και κανείς πλην ΚΚΕ δεν ανησυχεί. Λες και η κοινή άμυνα και εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τον... άθλιο Σολάνα είχε άλλη τύχη και στόχο από το να διαλύσει τα Βαλκάνια, να ματώσει κάθε σπιθαμή γης σπαρμένης με αμερικανικό απεμπλουτισμένο ουράνιο.
Είμαστε λίγους μήνες προ της Ολυμπιάδας και καμιά ουσιαστική συζήτηση που να αφορά το λαό δε γίνεται, ούτε για τα βάρη που θα σηκώσει μαζί με το παράσημο της ανοιχτής παλάμης, ούτε για τα δικαιώματά του, που παίζονται στη ρουλέτα των γιγάντιων συμβολαίων, ούτε καν για την ψυχική τους συμμετοχή. Επικοινωνία και δω, με την ανόητη προπαγάνδα (τα μικρά παιδιά αναφωνούσαν «τι γελοίο») ότι η Ελλάδα δάκρυσε στην αφή της φλόγας και ρίγη συγκίνησης έφεραν τύψεις στους νέους που δεν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, αφού ο αρχηγός είναι τόσο τολμηρός, ώστε φοράει μπλουτζίν στην τελετή. Ελεος!
Το κορυφαίο αθλητικό γεγονός, παρά την εμπορευματοποίησή του, ζάρωσε σε μια πολιτική κόντρα για εργολάβους, γρασίδια, λύσεις για παρκάρισμα κι άλλα τέτοια παζάρια. Ποιος να θυμηθεί πως το Κατάρ είναι ο χορηγικός παράδεισος των προπονήσεων των σταρ, στην καρδιά του φλεγόμενου Κόλπου;
Σύντροφοι, πετσόκομμα δικαιωμάτων, χρήση της φτώχειας ως υπερόπλου, χούντες σε πασαρέλα των ΜΜΕ, εκβιασμοί νομιμοποιημένοι ως πολιτική σύγχρονη ήττα και αποτελεσματικοί τύπου Ντε Σότο, είναι το δάσος. Το δέντρο που θέλουν να βλέπουμε είναι το δικαίωμα των αστών να χτίζουν τείχη και μεις να επιτρέπεται (!) να τα γεμίζουμε με συνθήματα και αίμα.
Η πυρκαγιά δεν είναι μακριά. Ζούμε στην εσχατιά της ιμπεριαλιστικής παράνοιας, που απειλεί τις έννοιες και τα μελλούμενα, πατώντας πάνω σε πτώματα και πλέκοντας γιγάντιους ιστούς προβοκάτσιας τρόμου. Νέοι Ουτσεκάδες οργανώνονται και εξοπλίζονται στο Μαυροβούνιο, το Τέττοβο, την ΠΓΔΜ. Απροετοίμαστοι και εκβιαζόμενοι, αναρωτιέμαι τι θα προσφέρουμε στον κυπριακό λαό όταν θα πει «όχι» στο δημοψήφισμα και στο κράτος - μοντελάκι, που δεν τόλμησε να στήσει ούτε η εταιρία Ανατολικών Ινδιών πριν από 200 χρόνια.