Μερικοί, βέβαια, θα μας αντιτείνουν τους κινδύνους ασφάλειας, λόγω της τρομοκρατίας. Κι άλλοι θα μας πουν, ότι έχουν περάσει τέσσερις δεκαετίες από το 1967 κι έχουν αλλάξει τα πράγματα.

Ας μας επιτρέψουν, όμως, να επιμείνουμε στην άποψη, ότι η παλιά θέση του ΚΚΕ έχει και σήμερα όλη την τότε ισχύ της και ακόμη μεγαλύτερη. Οχι μόνο γιατί πολλά και διάφορα γίνονται τον καιρό αυτό με πρόσχημα την τρομοκρατία και ο βασικός τους προσανατολισμός και στόχος είναι ο περιορισμός των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Ούτε μόνο, γιατί τα όποια προβλήματα ασφάλειας μπορούσαν να αντιμετωπιστούν διαφορετικά. Στους 60.000 ανέρχονται οι αστυνομικές δυνάμεις της χώρας κι έχουμε μια από τις μεγαλύτερες αναλογίες αστυνομικών, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο πληθυσμό, σε όλη την Ευρώπη. Κυρίως, γιατί η ανάμειξη των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) στην τήρηση της δημόσιας τάξης και κατ' επέκταση στις εσωτερικές εξελίξεις της χώρας χαράζει ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι. Ακόμη περισσότερο, όταν πάρει κανείς υπόψη του τις όποιες αλλαγές έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο γενικά όσο και ειδικά στο χώρο των ΕΔ (εντεινόμενη συνεχώς ενσωμάτωσή τους στο ΝΑΤΟ, μετατροπή του έμψυχου δυναμικού σε «επαγγελματικό», με ό,τι αυτό συνεπάγεται στον προσανατολισμό τους, κλπ.).