Ισως, βέβαια, κάποιοι μας αντιτείνουν ότι τα προαναφερόμενα νέα σώματα καταστολής και η γενικότερη αύξηση των δυνάμεων αυτών είναι απαραίτητη, για να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφάλειας του πολίτη, να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη συνεχώς εγκληματικότητα και παραβατικότητα, κλπ., κλπ.

Θα δεχόμασταν τα επιχειρήματα αυτά, εάν μας έφερναν σαν απόδειξη, έστω και μια χώρα, όπου τα όποια προβλήματα παραβατικότητας και εγκληματικότητας αντιμετωπίστηκαν με αποκλειστικό ή κύριο όπλο την ενίσχυση της καταστολής. Η ζωή, όμως, φανερώνει το αντίθετο, όπως γνωρίζουν ακόμη και οι μη ειδικοί. Τα όποια φαινόμενα παραβατικότητας έχουν στις ρίζες τους, πρωτίστως, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και όσο τα τελευταία οξύνονται, τόσο τα πρώτα θα πολλαπλασιάζονται. Για να μη μιλήσουμε για τη γενικότερη και εντεινόμενη συνεχώς κοινωνική κρίση, τη συνεχή υπονόμευση και αποδόμηση των αξιών, τα πολλαπλασιαζόμενα συνεχώς φαινόμενα αποξένωσης και αλλοτρίωσης, κλπ., κλπ.

Ο σύγχρονος καπιταλισμός, το κοινωνικό σύστημα, μέσα στο οποίο ζούμε, σαπίζει καθημερινά και περισσότερο, ανεξάρτητα από τον περισσότερο ή λιγότερο παραγόμενο κοινωνικό πλούτο. Αυτή είναι η αλήθεια. Οπως αλήθεια είναι ότι η συνεχής αύξηση των δυνάμεων καταστολής έχει βασικό στόχο - σε τελευταία ανάλυση - την υπεράσπιση του συστήματος από τις συνεχώς διογκούμενες τάσεις αμφισβήτησής του.