Μόνο στο Μόναχο, κυριάρχησαν προχτές (29/3) στους κεντρικούς δρόμους της βαυαρικής πρωτεύουσας 25.000 άτομα, διαμαρτυρόμενοι κατά της αντικοινωνικής περικοπής των δικαιούμενων παροχών τους. Κατά κανόνα, ήταν συνταξιούχοι, αλλά και οικονομικά επιβαρυνόμενοι από άλλα κοινωνικά στρώματα. Παρόμοιες πορείες έγιναν στο Βερολίνο, στη Στουτγκάρδη, στη Βρέμη, αλλά και στο Σάαρ, στην Εσση και πόλεις της πρώην ΓΛΔ. Απαντώντας στον αβάσιμο ισχυρισμό ότι πολλοί Γερμανοί συνταξιούχοι παίρνουν «πλούσιες συντάξεις», ο πρόεδρος του Συνδέσμου των Συνταξιούχων δήλωσε ότι «πάνω από δύο εκατομμύρια γυναίκες έχουν σύνταξη έως 650 ευρώ το μήνα».

Πάντως, αυτές και άλλες διαμαρτυρίες δικαιολογούν την αισιοδοξία των οργανωτών των μεγάλων κινητοποιήσεων του Σαββάτου (3 Απρίλη) ότι τουλάχιστον στο Βερολίνο θα διαδηλώσουν περί τις 100.000 θύματα της κυβερνητικής πολιτικής, που υποστηρίζεται και υπερακοντίζεται, μάλιστα, από την πολιτική των κομμάτων της λεγόμενης αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στο μεταξύ, τη Δευτέρα το βράδυ, συνήλθε στη γερμανική πρωτεύουσα το «Συνδικαλιστικό Συμβούλιο του SPD», με αποτέλεσμα να καταφανεί ότι η «κοκκινο-πράσινη» κυβέρνηση αποσκοπεί να συνεχίσει την πολιτική της.

Στο συμβούλιο αυτό, μετέχουν το προεδρείο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, η ηγεσία της Γερμανικής Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (DGB) και οι πρόεδροι των επτά ξεχωριστών συνδικαλιστικών κέντρων που έχουν σοσιαλδημοκρατικό βιβλιάριο. Ο πρόεδρος της DGB δήλωσε μετά τη συνεδρίαση ότι από άποψη κλίματος ήταν «μια καλή συνομιλία». Αλλά δεν υπήρξε συμφωνία στο ζήτημα της ανάθεσης εργασίας σε μακροχρόνια ανέργους μιας οποιασδήποτε εργασίας, ανεξάρτητα από το επάγγελμα και την ειδικότητα του ενδιαφερόμενου ανέργου.

Στα πλαίσια της γενικής επίθεσης του μεγάλου κεφαλαίου κατά των εργαζομένων, ανέκυψε πρόσφατα και η αξίωση των μεγαλοβιομηχάνων για αύξηση των ωρών εργασίας, που υποστηρίζεται ανοιχτά και από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Βόλφγκανγκ Κλέμεντ (SPD). Ο Βαυαρός πρωθυπουργός και πρόεδρος της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU), Εντμοντ Στόιμπερ, είναι επίσης υπέρ των 42 ωρών εργασίας τη βδομάδα. Μάλιστα, για τους εργάτες και υπαλλήλους του Δημοσίου, καταγγέλθηκε ήδη η συλλογική σύμβαση των 38,5 ωρών εργασίας τη βδομάδα στα δυτικογερμανικά κρατίδια. Ο Πρόεδρος της DGB, Μίχαελ Ζόμερ, δήλωσε σχετικά: «Παράταση της εργασίας καταστρέφει θέσεις εργασίας, μπλοκάρει νέες προσλήψεις και αφαιρεί έτσι από τους ανέργους τη δυνατότητα να βρουν εργασία. Παράταση του χρόνου εργασίας μόνο στο δημόσιο τομέα θα κατέστρεφε περί τις 100.000 θέσεις εργασίας», δήλωσε ο Ζόμερ.