Τριάντα περίπου χρόνια έχουν περάσει από το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο, που άνοιξε το δρόμο στην κατοπινή τουρκική εισβολή και την κατοχή της μισής σχεδόν νήσου. Στη διάρκεια των τριών αυτών δεκαετιών και, ιδιαίτερα, μέχρι το 1990, ξεδιπλώθηκαν αρκετές πρωτοβουλίες του ΟΗΕ, για την επίλυση του Κυπριακού. Και όλες τους, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, προσέκρουσαν στην αρνητική στάση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας και της Αγκυρας, παρά τη συνεχή επίδειξη καλής θέλησης και υποχωρητικότητας εκ μέρους της ελληνοκυπριακής πλευράς. Ολοι όσοι σήμερα, όμως, πιέζουν αφόρητα και εκβιάζουν τους Ελληνοκύπριους, όχι μόνο δεν πήραν ποτέ το παραμικρό μέτρο, όλες αυτές τις δεκαετίες, ενάντια στην Αγκυρα, αλλά και ενίσχυαν - με τον έναν ή άλλο τρόπο - την άτεγκτη στάση της. Κι ας τορπίλιζε η τελευταία τις πρωτοβουλίες του ΟΗΕ. Κι ας έγραφε στα παλιά της παπούτσια τις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Λογικό, ίσως σκεφθείτε. Η Τουρκία είχε και έχει μεγαλύτερο βάρος στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ. Δε λέμε όχι. Πράγματι, έτσι είναι. Υπάρχει, όμως, και κάτι άλλο. Για πρώτη φορά, μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία του ΓΓ του ΟΗΕ για το Κυπριακό, είναι πλήρως σύμφωνη με τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και συμφέροντα.