Πριν μερικά χρόνια, η τακτική αυτή θα θεωρούνταν επέμβαση στα εσωτερικά ενός κυρίαρχου κράτους, θα ξεσήκωνε πραγματικό σάλο και θα καταδικαζόταν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Σήμερα, περνάει σχεδόν ασχολίαστη. Αναφερόμαστε στο γεγονός, πως ο Κ. Πάουελ -και όχι μόνον αυτός - παίρνει τηλέφωνο όποιον νομίζει και θέλει, σε Ελλάδα και Κύπρο, ασκώντας πιέσεις και εκβιάζοντας, για την αποδοχή του αμερικανόπνευστου «σχεδίου Ανάν».

Αλλαξαν τα πράγματα, ίσως πείτε. Τι άλλαξε, όμως; Μήπως, στις σημερινές συνθήκες, έπαψε η τακτική αυτή να αποτελεί μια ωμή επέμβαση; Ή, μήπως, πρέπει να σταματήσουμε να τη χαρακτηρίζουμε με τ' όνομά της, αποδεχόμενοι το Λευκό Οίκο και τις ΗΠΑ στο ρόλο του «επικυρίαρχου» και του «παγκόσμιου χωροφύλακα»;

Για να καταλάβετε καλύτερα, πάντως, τον επεμβατικό χαρακτήρα της τακτικής αυτής, σας παραθέτουμε την απάντηση, που έδωσε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Ρ. Μπάουτσερ, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους, γιατί ο Αμερικανός υπουργός δεν έχει τηλεφωνήσει στον Κύπριο πρόεδρο, Τάσσο Παπαδόπουλο: «Η Ουάσιγκτον θα καλωσόριζε μια αλλαγή άποψης», ήταν η ωμή απάντηση του κ. Μπάουτσερ...