Τον αποκλεισμό μεγάλου αριθμού συμβασιούχων από τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε «αορίστου χρόνου» σχεδιάζει η κυβέρνηση, καθώς το Προεδρικό Διάταγμα που ετοιμάζει θα εξαιρεί μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων. Ετσι στη χτεσινή συνάντηση της ΑΔΕΔΥ με τον υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο, ο τελευταίος αν και απέφυγε να τοποθετηθεί συγκεκριμένα για το σύνολο του Προεδρικού Διατάγματος, ωστόσο έκανε καθαρό ότι δε θα έχουν δικαίωμα μετατροπής της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου όσοι έχουν προσληφθεί μέσω ΑΣΕΠ για εποχιακές ανάγκες. Και ας είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία τους κάθε άλλο παρά έκτακτες ανάγκες καλύπτει. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις η πρόταση αυτή αποκλείει πολλές χιλιάδες συμβασιούχους. Πάντως, έτσι και αλλιώς, από τα όσα μέχρι τώρα έχει πει το υπουργείο, προκύπτει ότι σε καμία περίπτωση η κυβέρνηση δεν προτίθεται να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλιά.

Ακόμα, ο υπουργός ανέφερε ότι οι ρυθμίσεις για το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα θα είναι διαφορετικές, το ΠΔ θα αφορά τους συμβασιούχους που έχουν προσληφθεί στο δημόσιο μέχρι και τον Ιούλη του 2002 και ότι κατά πάσα πιθανότητα το διάστημα μεταξύ της υπογραφής των δύο συμβάσεων δε θα υπερβαίνει τους δύο μήνες.

Και η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει τη θέση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων ότι μοναδικός δρόμος για τους συμβασιούχους στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι η κοινή οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων τους.

Την Πέμπτη πραγματοποιείται η σύσκεψη για το συντονισμό της δράσης των συμβασιούχων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και την αγωνιστική διεκδίκηση του δικαιώματος στη μόνιμη, σταθερή και πλήρη δικαιωμάτων εργασία που διοργανώνουν τα Συντονιστικά των Σωματείων στους ΟΤΑ, στα ξενοδοχεία, στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και το ΠΑΜΕ, στο Πολυτεχνείο και ώρα 6 το απόγευμα (αίθουσα ΜΑΧ, είσοδος από οδό Τοσίτσα).

Το ΠΑΜΕ και τα Συντονιστικά καλούν τους εργαζόμενους να παραμερίσουν τις όποιες αυταπάτες προσπαθούν να καλλιεργήσουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ επικαλούμενοι κοινοτικές οδηγίες και νομικίστικες διαδικασίες που τάχα οδηγούν στην επίλυση του προβλήματος, ενώ στην πραγματικότητα διαιωνίζουν την πολιτική και εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων και να κλιμακώσουν τους αγώνες τους.