Θυμάστε τον κύριο Βαλέσα, το μεγάλο αγωνιστή για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ο οποίος - αξιοποιώντας τη θέση του προέδρου του Συνδικάτου «Αλληλεγγύη» στα Ναυπηγεία του Γκτανσκ - πρωτοστάτησε (μαζί με άλλους ομοϊδεάτες του) στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην Πολωνία. Ο κύριος Βαλέσα (που ζητούσε - τότε - από τον πολωνικό λαό να αγωνιστεί μαζί του για την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου της της Πολωνίας με εκείνο της... Ιαπωνίας), αφού τα κατάφερε (δηλαδή να επανορθώσει τον καπιταλισμό στη χώρα του), επιβραβεύτηκε και με το παραπάνω. Οι κάθε είδους υποστηρικτές του (κυρίως από το εξωτερικό) τον ανέδειξαν σε... Πρόεδρο της (καπιταλιστικής πια) Πολωνίας και στη συνέχεια (όταν συνταξιοδοτήθηκε από πρόεδρος της Πολωνίας) τον τίμησαν και με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Μάλιστα, και νομπελίστας της ειρήνης, ο κ. Βαλέσα!

Δε θυμηθήκαμε τον κ. Βαλέσα, επειδή και ο ίδιος έχει ευθύνες για το ματοκύλισμα που βιώνει η ανθρωπότητα μετά την ανατροπή των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, καθώς και την εντατικοποίηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, σε όλες τις ηπείρους της Γης. Τον θυμηθήκαμε για τον αντικομμουνισμό που τον διέκρινε από τότε που έγινε γνωστός (με τη δράση του στο συνδικάτο «Αλληλεγγύη») και παραμένει πιστός μέχρι σήμερα. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 - που ανατράπηκαν οι σοσιαλιστικές χώρες - το Νόμπελ Ειρήνης θα έπρεπε να μετονομαστεί σε νόμπελ Πολέμου, καθώς απονέμεται σε πολεμοκάπηλους, όπως ο Κλίντον, ο Βαλέσα και άλλοι χειροκροτητές των βρώμικων, ιμπεριαλιστικών πολέμων που ζήσαμε «προχτές» στη Γιουγκοσλαβία, «χτες» στο Αφγανιστάν και μετά στο Ιράκ και αύριο... ποιος ξέρει πού θα επιτεθεί ο πλανητάρχης με τους κάθε είδους υποστηρικτές του.

Ο λόγος, λοιπόν, που θυμηθήκαμε τον κ. Βαλέσα, ήταν η προχτεσινή του δήλωσή του στο Λουξεμβούργο, που έκανε το γύρο του κόσμου. Σχολιάζοντας τους περιορισμούς -που επέβαλε το Διευθυντήριο των Βρυξελλών στις 10 νέες χώρες - μέλη της ΕΕ- στην πρόσβαση των εργαζομένων στην αγορά εργασίας της ΕΕ των «15» παλιών κρατών - μελών κλπ, ο Λεχ Βαλέσα υποστήριξε πως αυτοί οι περιορισμοί «θυμίζουν την κομμουνιστική εποχή»! Και αναπολώντας τις μέρες που τα ιμπεριαλιστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τον εμφάνιζαν σαν «αγωνιστή» και «υπερασπιστή» των συμφερόντων του εργαζόμενου πολωνικού λαού, ο κ. Βαλέσα εξέφρασε δημόσια το παράπονό του, επειδή οι αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ δεν προτιμούν τη φτηνή εργατική δύναμη της Πολωνίας, διατυπώνοντας δημόσια (στους ισχυρούς της ΕΕ) το εξής ερώτημα: «Γιατί δε θέλετε στην ΕΕ καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, με μικρότερες μάλιστα αμοιβές εργασίας;».

Η λέξη κατάντια, είναι λίγη, για να χαρακτηρίσει κανείς τον κ. Βαλέσα, που πριν 24 χρόνια υποσχόταν (με αντάλλαγμα την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος) να αναβαθμίσει το βιοτικό επίπεδο των Πολωνών στο επίπεδο της Ιαπωνίας και σήμερα διαφημίζει τη φτηνή εργατική δύναμη των Πολωνών... Αντί άλλου σχολίου, για τον κ. Βαλέσα και κάθε Βαλέσα, θα παραθέσουμε το εξής ιταλικό ρητό: «Το να πέσει κάποιος κατά λάθος στο βούρκο, είναι ανθρώπινο. Το να πέσει όμως στο βούρκο και να θέλει να μείνει εκεί, αυτό αποτελεί κατάντια»!