Στις 17 και 18 Μάρτη στην πόλη Πρίζρεν οι Αλβανοί τυχοδιώκτες κατάστρεψαν ολοκληρωτικά και τις 10 εκκλησίες και μοναστήρια της πόλης και έβαλαν φωτιά στη Θεολογική Σχολή των Σέρβων, σκοτώνοντας 12 Σέρβους. Μαζί με άλλες πόλεις η εικόνα των καταστροφών τις δυο μέρες είναι η εξής: Συνολικά 30 εκκλησίες και μοναστήρια, 500 σπίτια Σέρβων και 4.000 Σέρβοι που διώχτηκαν από τα χωριά τους. Αν μάλιστα αθροιστούν τα θύματα και οι ζημιές των Σέρβων σε όλο το Κοσσυφοπέδιο από το 1999 ως το Φλεβάρη του 2004, τότε ο μακάβριος απολογισμός της εγκληματικής δράσης των «βάρδων της ελευθερίας» του Ου-Τσε-Κα παρουσιάζει την εξής εικόνα: Δυο τρίτα των Σέρβων εκδιώχτηκαν από το Κοσσυφοπέδιο, δηλαδή γύρω στους 250.000 άνθρωποι, 1.300 Σέρβοι δολοφονήθηκαν και άλλοι 1.300 απήχθησαν. Καταστράφηκαν 50.000 σερβικά σπίτια και μοναστήρια. Τώρα στο Κοσσυφοπέδιο ζει μόνο ένα τρίτο του αρχικού πληθυσμού.

Αυτά τα στοιχεία έδωσε ο επίσκοπος Αρτέμιος (Αρτέμιγε), της σερβικής ορθόδοξης Εκκλησίας του Κοσσυφοπεδίου στη «Νόιες Ντόιτσλαντ» (5 Μάη). Ηρθε, όπως δήλωσε, στο Βερολίνο «για να εκθέσει στους αρμόδιους Γερμανούς πολιτικούς, στους δημοσιογράφους και σε όλους τους ανθρώπους την άσχημη κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο. Εκεί παραβιάζονται καθημερινά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα».

Τόνισε ότι «επανειλημμένα παρακλήθηκαν Γερμανοί αξιωματικοί της KFOR να επέμβουν, όμως δεν εμφανίστηκε ούτε ένας Γερμανός στρατιώτης, για να προστατεύσει τις εκκλησίες. Πιθανώς να ήταν πολιτική απόφαση».

Στη συνέχεια υπογράμμισε ότι η λύση του προβλήματος συνίσταται στην εφαρμογή της απόφασης του ΟΗΕ αρ. 1244. «Αλλά η απόφαση εφαρμόστηκε μόνο για μια εθνική ομάδα, για τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Μόνο αυτοί απολαμβάνουν ελευθερία και ειρήνη. Κανένας απ' αυτούς δεν τιμωρήθηκε ως τώρα για τη δολοφονία ή την απαγωγή Σέρβων. Αυτό είναι σαφές σύνθημα ότι μπορούν να συνεχίσουν να σκοτώνουν Σέρβους χωρίς να φοβηθούν ότι θα προσαχθούν σε δικαστήριο. Πολλά Σερβόπουλα δε θα φοιτήσουν από το φθινόπωρο στα σχολεία, γιατί δεν υπάρχει εγγύηση για την ασφάλειά τους».

Οι δηλώσεις του επισκόπου τελειώνουν με κριτική στην πολιτική διοίκηση του ΟΗΕ UNMIK: «Μας διαβεβαιώνουν ότι τα έκτροπα του Μάρτη, αυτό το όργιο του μίσους, δε θα επαναληφθεί. Τα τελευταία πέντε χρόνια μας έδωσαν τέτοιες και παρόμοιες υποσχέσεις. Είπαν π.χ. ότι θα ανακαινίσουν όλες τις σερβικές εκκλησίες. Αλλά ως τώρα είναι μόνο υποσχέσεις. Ζούμε με φόβο. Δεν ξέρουμε τι θα φέρει η άλλη μέρα για τους Σέρβους του Κοσσυφοπεδίου».