«Διάπλατα» έχει ανοίξει τις πόρτες στην ελεύθερη οικονομία το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, όπως και άλλα Πανεπιστήμια της χώρας. Πρόσφατο παράδειγμα η δημιουργία, με απόφαση της Πρυτανείας, 5 καταστημάτων (εμπορικών και άλλων) στο χώρο της Λέσχης στην Πανεπιστημιούπολη. Ακόμα, ο τομέας της καθαριότητας, τα κυλικεία των σχολών και των εστιών, η λειτουργία της Λέσχης έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Στις εστίες οι φοιτητές πληρώνουν ενοίκιο, ενώ το καλοκαίρι τα δωμάτια ενοικιάζονται. Η μεταφορά των φοιτητών, προς και από το Πανεπιστήμιο, γίνεται με τα ιδιωτικά ΚΤΕΛ (0.50 λεπτά το εισιτήριο). Οι επιχειρήσεις έχουν εισβάλει στην επιστημονική έρευνα, όπως «οι ΔΩΔΩΝΗ», «ΠΙΝΔΟΣ», παλιότερα τα «ΧΥΤΗΡΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ», υποδεικνύοντας το περιεχόμενο της έρευνας, που θα υπηρετεί την κερδοφορία και τις ανάγκες της αγοράς. Αλλωστε, αν ένας καθηγητής θέλει να πάρει ένα πρόγραμμα για έρευνα σε πειραματικά τμήματα (π.χ. Χημικό), είναι υποχρεωμένος να έχει βρει εταιρία που θα χρηματοδοτήσει την έρευνα κατά 10%. Στην κατεύθυνση αυτή συμβάλλει και ο προϋπολογισμός του Πανεπιστημίου, όπου προτεραιότητα της κατανομής των πόρων δε δίνεται στις ερευνητικές ανάγκες των τμημάτων. Για έρευνα το κάθε μέλος ΔΕΠ δικαιούται 600 ευρώ το χρόνο. Επίσης, το Τεχνολογικό Πάρκο του Πανεπιστημίου (κόμβος συνεργασίας του Πανεπιστημίου με τις ντόπιες επιχειρήσεις και όχι μόνο) φτιάχτηκε από το κράτος, θα συντηρείται από αυτό, αλλά παραδόθηκε στο κεφάλαιο για να το εξυπηρετεί. Εγινε δηλαδή ανώνυμη εταιρία, με χρονικό ορίζοντα τα επόμενα 35 χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για τη διαχείριση των τομέων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί (π.χ. ενοικιάσεις εστιών το καλοκαίρι κλπ.) έχει συσταθεί «Εταιρεία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου ΑΕ».

Η Πανσπουδαστική ΚΣ στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων καλεί τους φοιτητές να εμποδίσουν την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας με όποιο τρόπο και μορφή αυτή γίνεται. Τους καλεί να εμποδίσουν τη μετατροπή των Πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις και να βάλουν γερό «φρένο» στα σχέδια κυβέρνησης και ΕΕ και τους συν αυτώ ΠΑΣΠ - ΔΑΠ, που υπεραμύνονται των νόμων, σχεδίων και κατευθύνσεων που θέλουν τα Πανεπιστήμια να υπηρετούν τις ανάγκες της αγοράς και να συγκλίνουν στα ευρωπαϊκά πρότυπα της ανταγωνιστικότητας. Να παλέψουν για Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο, για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση που θα έχει στο επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες. Για τα δικαιώματά τους στη μόρφωση και τη δουλιά.