Ο βιολογικός κώδικας που αναπτύχθηκε στη Γη, ελαχιστοποιεί τις συνέπειες των γενετικών λαθών, είτε αυτά οφείλονται σε μεταλλάξεις στα ίδια τα γονίδια, είτε σε λάθη της διαδικασίας κατασκευής των πρωτεϊνών από τα γονίδια. Μια γονιδιακή ακολουθία μεταφράζεται σε μια αντίστοιχη ακολουθία αμινοξέων, που με τη σειρά της καθορίζει την τελική τρισδιάστατη δομή της κωδικοποιούμενης πρωτεΐνης (1, 2 και 3). Ακόμα κι όταν παρεμβληθεί ένα λάθος αμινοξύ, η διάταξη του κώδικα εξασφαλίζει ότι το αμινοξύ αντικαταστάτης του κανονικού θα είναι τις περισσότερες φορές χημικά παραπλήσιο με εκείνο και η τελική πρωτεΐνη δε θα διαφέρει πολύ από την κανονική. Μια εξαίρεση, που δείχνει το είδος της ζημιάς που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και ένα μόνο λάθος νουκλεοτίδιο, είναι η δρεπανοκυτταρική αναιμία (βλ. στο κάτω μέρος).