Ο Δ. Παπαδημούλης και ο Ν. Χουντής καταλαμβάνουν, όπως αναμενόταν, τις δύο πρώτες θέσεις του ευρωψηφοδελτίου του Συνασπισμού, το οποίο ανακοινώθηκε χτες. Ακολουθούν, η εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενη Μ. Φραγκιαδάκη και ο Π. Τριγάζης, στέλεχός του. Φιλοδοξία του ΣΥΝ είναι να διατηρήσει τις δύο θέσεις στην Ευρωβουλή, πράγμα που αν συμβεί και με δεδομένη την απόφασή του για εναλλαγή στη θητεία, οι δύο πρώτοι θα αντικατασταθούν στα μισά της θητείας από τους επόμενους.

Η ηγεσία του ΣΥΝ, στην προσπάθειά της να αμβλύνει τις εντυπώσεις που προκάλεσε η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των συνιστωσών του οποίου καμία δεν έχει δηλώσει τη στήριξή της στον ΣΥΝ ενόψει ευρωεκλογών, συμπεριέλαβε στο ευρωψηφοδέλτιό της ονόματα που πιστεύει πως μπορούν να τη βοηθήσουν σ' αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσα σ' αυτά η Μ. Φραγκιαδάκη, η υποψηφιότητα της οποίας ανακοινώθηκε συγχρόνως με την επιστολή παραίτησής της από την ΚΕ του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και του Μ. Μπερλινγκουέρ υιού του Ε. Μπερλινγκουέρ του Ιταλικού ΚΚ, ένθερμου υποστηρικτή του «ιστορικού συμβιβασμού», ευφυολόγημα διόλου ξένο στον Συνασπισμό. Συμβιβασμό άλλωστε αποπνέει ολόκληρη η πολιτική του διακήρυξη για τις ευρωεκλογές, που αποτυπώνει τη φιλοευρωενωσιακή πολιτική του ΣΥΝ, με την οποία θα ασχοληθούμε αναλυτικότερα στον κυριακάτικο «Ριζοσπάστη». Είναι κι αυτός ένας λόγος που ένα τέτοιο όνομα στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΝ επιτρέπει συνειρμούς και ευνοεί συμβολισμούς.

Σχετικά με την πολιτική διακήρυξη, να σημειώσουμε εδώ μόνο το τμήμα της που επιτίθεται στο ΚΚΕ για την πολιτική αποδέσμευσης από την ΕΕ (αλίμονο), αλλά και για τον «απομονωτισμό του και την εχθρική του στάση σε κάθε ιδέα συνεργασίας και κοινής δράσης των δυνάμεων της αριστεράς». Η ηγεσία του ΣΥΝ προφανώς αγνοεί πως στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σχοινιά. Μέμφεται το ΚΚΕ όταν η ίδια σε διάστημα λίγων μηνών ανακοίνωσε πανηγυρικά τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σαν κάτι που ανοίγει μια νέα σελίδα για την αριστερά της Ελλάδας, εκμεταλλεύτηκε εκλογικά τη συνεργασία και εν τέλει τη διέλυσε, επιβεβαιώνοντας την κατάληξη που έχουν πάντα τα «ανεμομαζώματα» και στο ακέραιο τις θέσεις του ΚΚΕ.

Κατά τα άλλα, ο Ν. Κωνσταντόπουλος στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου επιχείρησε να λαθροχειρήσει, εξισώνοντας το «ευρωπαϊκό κόμμα της αριστεράς» με το σύνολο της ευρωπαϊκής αριστεράς και παρουσιάζοντας το κόμμα του ως αποκλειστικό εκπρόσωπό της στην Ελλάδα. Ωστόσο, ούτε χτες αποσαφηνίστηκε ποια είναι τέλος πάντων τα κόμματα που έχουν υπογράψει ότι στηρίζουν το εγχείρημα και βεβαίως αποσιωπήθηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αριστερών κομμάτων είτε των χωρών - μελών της ΕΕ είτε της Ευρώπης ως ηπείρου δε συμμετέχουν στο μόρφωμα που δημιουργήθηκε κατ' εντολή της Κομισιόν.

Στο μεταξύ χτες κυκλοφόρησε η πληροφορία πως η ΑΚΟΑ, σύμμαχος μέχρι πρότινος του ΣΥΝ, προτίθεται σ' αυτές τις εκλογές να στηρίξει ένα ψηφοδέλτιο που θα απαρτίζεται αποκλειστικά από γυναίκες. Η ίδια η ΑΚΟΑ ωστόσο σε ανακοίνωσή της δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με τη στάση της στις ευρωεκλογές, καταφέρεται όμως εναντίον της ηγεσίας του ΣΥΝ, στην οποία προσάπτει την ευθύνη για τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και για το ότι «τορπίλισε» τη δυνατότητα κοινής εκλογικής καθόδου. Η ΑΚΟΑ κάνει λόγο για «αλαζονεία και μικρομέγαλο ηγεμονισμό που διακρίνει την ηγετική ομάδα του ΣΥΝ».

Λίγο μετά την παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου, ο επικεφαλής του Δ. Παπαδημούλης προέβη σε μια δήλωση που εγείρει ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά της και μάλιστα τη δεδομένη χρονική στιγμή που αυτή έγινε. Συγκεκριμένα, δηλώνει πως «όλα τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που έχουν αναδειχτεί το τελευταίο διάστημα στη δράση μας, εκλογικών συμμαχιών, πολιτικής γραμμής, προγραμματικής επάρκειας, συγκρότησης της ηγεσίας, λειτουργίας των τάσεων, καταστατικών ρυθμίσεων κ.λπ. δεν είναι της ώρας. Θα τα συζητήσουμε μετά τις ευρωεκλογές, στην πορεία προς το τακτικό μας συνέδριο όπου τα μέλη του ΣΥΝ θα έχουν και πάλι τον τελικό καθοριστικό λόγο».

Ουσιαστικά ο Δ. Παπαδημούλης - που ανήκει στους λεγόμενους «προεδρικούς», στελέχη που πρόσκεινται στον Ν. Κωνσταντόπουλο - επαναφέρει τη συζήτηση και θέτει θέμα ηγεσίας στον ΣΥΝ και όχι μόνο, αφού από τη δήλωσή του προκύπτει εμμέσως διαφωνία με βασικές πολιτικές επιλογές, αλλά και για θέματα λειτουργίας του κόμματός του. Τέλος, η πολύ συγκεκριμένη αναφορά του στα μέλη του ΣΥΝ που θα έχουν «και πάλι τον τελικό καθοριστικό λόγο» ενδεχομένως συνδέεται με το ότι τα μέλη του ΣΥΝ ήταν αυτά που τον επέλεξαν για επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου σε πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές και ίσως να αποτελεί έμμεση προτροπή του προς αυτά για τη στάση τους στο Συνέδριο σε όποιο θέμα τεθεί, είτε ηγεσίας, είτε απόρριψης της απόφασης για εναλλαγή στη θητεία στο Ευρωκοινοβούλιο.