Την ίδια ώρα που εσείς, κυρία μου, υποδεχόσαστε στο Δημαρχείο τον Αλκιβιάδη της μαζικής κουλτούρας, δείχνοντας τα κάτασπρα δόντια σας, δεκάδες χορευτές και χορευτικά σύνολα αγωνίζονταν να μη σπάσουν τα πόδια τους στις άθλιες σκηνές που τους στρίμωξε η άθλια αντικαλλιτεχνική πολιτική σας. Χιλιάδες παιδιά σπούδαζαν τέχνη σε αφιλόξενα κτίρια. Χιλιάδες ζωγράφοι, ποιητές, μουσικοί πάλευαν να αναδείξουν την αντικειμενική αλήθεια με προσιτές για τον άνθρωπο καλλιτεχνικές εικόνες. Να παράξουν πραγματικό πολιτισμό. Δε σας είδα εκεί, κυρία μου, να μας δείχνετε τα κάτασπρα δόντια σας.

Υποθέτω πως γνωρίζετε ότι ο πολιτισμός είναι το επίπεδο εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας. Το σύνολο των δημιουργικών δυνάμεων του ανθρώπου στο δεδομένο ιστορικό στάδιο. Υποθέτω, επίσης, πως γνωρίζετε ότι η έννοια πολιτισμός χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει ιστορικές περιόδους. Αλλά και τομείς δράσης της ζωής. Οπως π.χ. νομικός πολιτισμός, πολιτισμός εργασίας, καλλιτεχνικός πολιτισμός.

Κυρία μου, η πολύχρωμη φούσκα που φουσκώνετε θα σκάσει στα χέρια σας. Θα ακουστεί ένα μπαμ και ύστερα... τίποτα! Κανείς δε θα ασχοληθεί με τη θητεία σας. Γιατί δε θα έχετε αφήσει τίποτα πίσω σας. Αφού αναζητάτε το σελοφάν, το περιτύλιγμα και όχι το περιεχόμενο. Ο πολιτισμός σας θα έχει την έκρηξη και το φως μιας ασθενικής πυγολαμπίδας. Το πρώτο αεράκι που θα κατέβει από την Πάρνηθα θα τον πετάξει στη θάλασσα μαζί με τα λήμματα των υπονόμων.

Προσωπικά, βέβαια, μου είναι αδιάφορο πώς και με τι εκστασιάζεστε. Δική σας είναι η ζωή σας και μπορείτε να την ξοδεύετε όπου και όπως εσείς επιθυμείτε. Στα ζητήματα, όμως, που χειρίζεστε στο όνομά μου, και τα χειρίζεστε με αυτό τον άθλιο τρόπο, θα συναντήσετε την οργή μου. Κανένας δε σας έδωσε την άδεια, γιατί κανέναν δε ρωτήσατε, να διεκδικήσετε τη διοργάνωση φεστιβάλ πιθήκων στην Αθήνα. Κανένας δε σας επέτρεψε, γιατί από κανέναν δε ζητήσατε άδεια, να κάνετε ρωμαϊκές υποδοχές σε καλλιτέχνες χωρίς ιστορικό αντίκρισμα.

Κυρία μου, δε σας θεωρώ σαν τη μοναδική υπεύθυνη. Αν απευθύνομαι σε σας είναι γιατί εσείς εκφράζετε, με τον πιο καθαρό και κυνικό τρόπο, τον καλλιτεχνικό πολιτισμό που πρέπει, πάση θυσία, να αποφύγουμε. Τον καλλιτεχνικό πολιτισμό των σούπερ μάρκετ της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γιατί εσείς, κυρία μου, είστε από τους ηγέτες της νέας πολιτιστικής αντίληψης της γνωστής παγκοσμιοποίησης, που κυβερνάει και ετούτη τη χώρα. Γιατί δεν είστε απλώς μια Δήμαρχος, αλλά ένα κορυφαίο στέλεχος μιας πολιτικής που παράγει συνειδητά υποκουλτούρα.